Θοδωρής Κατσαφάδος: «Κοιτάζω τον Νίκο Πολυδερόπουλο και λέω τι να σκέφτεται τώρα για το αδερφάκι του;»
Συνέντευξη στην κάμερα της εκπομπής “Mega Καλημέρα”, παραχώρησε ο Θοδωρής Κατσαφάδος.
Ο ηθοποιός μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στις απώλειες που τον στιγμάτισαν, τις δυσκολίες που δεν του επέτρεψαν να αποκτήσει έπαρση και τον εγγονό του.
«Δεν πολυβγαίνω. Μεγάλωσα πια, μένω πολύ μέσα στο σπίτι μου και δεν βγαίνω έξω. Ό,τι ελεύθερο χρόνο έχω είναι αφιερωμένος στον εγγονό μου και του κάνω όλα τα χατίρια ως πάππους. Ο παππούς είναι για να κάνει τα χατίρια. Δεν μπορώ να του αρνηθώ τίποτα. Είναι 6 χρόνων και πια μιλάμε σαν ενήλικες. Η κόρη μου, Μαριλού και ο γαμπρός μου ασχολήθηκαν με το επάγγελμα του ηθοποιού γιατί τους άρεσε και όχι εξαιτίας μου» είπε ο Θοδωρής Κατσαφάδος.
Για τα παιδικά του χρόνια ο ηθοποιός αποκάλυψε: «Τα παιδικά μου χρόνια ήταν δύσκολα, ήμασταν μία φτωχή οικογένεια με 12 παιδιά. Εγώ είμαι το νούμερο 12. ‘Έχασα’ τον μικρό μου αδελφό από χειροβομβίδα. Μετά το δυστύχημα σταμάτησα να μιλάω για τρία χρόνια, είχα ένοχες και τύψεις για τον θάνατο του αδελφού μου γιατί εγώ βρήκα τη χειροβομβίδα και του την έδωσα χωρίς να ξέρω τι ήταν. Γεννήθηκα με δίδυμη αδελφή με διάφορα 12 ωρών, εκείνη ‘έφυγε’ 6 μηνών από αφυδάτωση».
Ενώ για την καριέρα του, ο Θοδωρής Κατσαφάδος είπε: «Υπήρξα υποψήφιος για το βραβείο Κουν όταν στην τραγωδία ‘Βάκχες’ ενσάρκωνα τον αγγελιοφόρο β’ και περιέγραφα τον… εφιάλτη μου».
«Ο έρωτας έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο στη ζωή μου. Αγάπησα πολύ τη γυναίκα μου και ήμουν πολύ τυχερός που την γνώρισα. Ερωτευτήκαμε το 1973. Η γυναίκα μου, Χριστίνα, άφησε την υποκριτική όταν αποκτήσαμε την κόρη μας. Ήταν ικανοποιημένη να είναι στο σπίτι και να μας φροντίζει. Πριν πεθάνει, ζητούσε να μαγειρέψω και δεν το έκανα γιατί δεν ήξερα, πλέον μαγειρεύω τα πάντα», είπε ο Θοδωρής Κατσαφάδος.
Όσο για το αν “καβάλησε” ποτέ το καλάμι, ο Θοδωρής Κατσαφάδος απάντησε: «Έπαρση δεν είχα ποτέ γιατί οι δυσκολίες που αντιμετώπισα στη ζωή μου, μου δημιούργησαν μία γείωση. Στην παράσταση τώρα συνεργάζομαι με τον Νίκο Πολυδερόπουλο, έχασε το αδερφάκι του, 28 χρονών παιδί… Και όπως κάθομαι δίπλα του λέω, αυτό το παιδί τι να σκέφτεται τώρα για το αδερφάκι του που χάθηκε έτσι;».