Σοφία Ρομπόλη: «Όταν είχα πρωτοβγεί στην τηλεόραση έλεγαν για μένα “να η μουγγή”, δεν ήξεραν ότι ακούω»

Καλεσμένη στην εκπομπή “The 2night Show” με τον Γρηγόρη Αρναούτογλου, βρέθηκε η Σοφία Ρομπόλη.
Η διερμηνέας νοηματικής που εργάζεται και στον Alpha, μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στα σχόλια που δεχόταν συχνά από ανθρώπους που την περνούσαν για μουγγή, αλλά και την αντιμετώπιση από τον κόσμο όταν έβγαινε με παρέα κωφών.
«Πια είναι αδόκιμος ο όρος “κωφάλαλοι”. Στη γειτονιά μπορεί να έλεγαν: “Να η μουγγή!”. Όταν είχα πρωτοβγεί στην τηλεόραση. Το τι έχω ακούσει… Ήταν πολύ ωραία αυτή η περίοδος, γιατί δεν ήξεραν ότι ακούω. Υπήρξε μια περίοδος που επειδή δεν με άκουγαν σε συνεντεύξεις κτλ., δεν ήξεραν ότι ακούω και άκουγα τα πάντα. Όχι, δεν έλεγαν για εμένα, δεν ήταν προσωπικό. Μπορεί να έβγαινα με μια παρέα κωφών, να κάναμε νοηματική και κάτι να έλεγαν από πίσω: “Πωπω τα καημένα, πωπω και τι όμορφα που είναι, και τι ωραία αγόρια που είναι και τι ωραία κορίτσια, και γιατί;” και κάτι τέτοια. Εμένα μου άρεσε να γυρνάω και να τους ρωτάω αν έχουν ώρα και πάθαιναν σοκ. “Μιλάει, δεν είναι δυνατόν… Έχουμε γίνει ρεζίλι”.
Οκ, σιγά-σιγά όμως εκπαιδεύεται το κοινό και βλέπεις ότι τώρα μετά από τόσα χρόνια πλέον ο κόσμος είναι πολύ φιλικός στην προσβασιμότητα. Βέβαια πρέπει να πω πως έχω γκρινιάξει πάρα πολύ και στον Alpha και στα θέατρα.
Τότε πηγαίναμε με το Θέατρο Κωφών, γιατί είμαι διερμηνέας του Θεάτρου Κωφών 25 χρόνια, θήτευσα δίπλα στην κυρία Νέλλη Καρρά και μας πήγαινε σε διάφορες παραστάσεις, γιατί ουσιαστικά αυτή ήταν η σχολή για τους κωφούς δεδομένου ότι οι κωφοί δεν μπορούν να φοιτήσουν ισότιμα σε μια δραματική σχολή, οπότε με έβαζαν να κάθομαι δίπλα στη σκηνή στην άκρη και μου έλεγαν να μην ενοχλήσω. “Μην κάνεις πολύ και ενοχλήσεις”. Έχει γίνει στο Εθνικό Θέατρο αυτό που λέω. Ενώ τώρα πλέον υπάρχει αυτή η ορατότητα. Μπορούν να γίνουν κάποιες παραστάσεις προσβάσιμες για τα άτομα με κώφωση, τραγούδι όπως είδαμε πρόσφατα», είπε η Σοφία Ρομπόλη.
Επίσης η Σοφία Ρομπόλη μίλησε για τη διερμηνεία της στην εκδήλωση της αλλαγής του χρόνου στο Σύνταγμα και περιέγραψε τις δυσκολίες που είχε να αντιμετωπίσει:
«Λένε τι ωραίο perfomance ήταν αυτό στο Σύνταγμα. Ωραία περάσατε και περάσαμε και κωφοί κι ακούοντες κι ήταν συμπεριληπτικό το κοινό κι αυτό ήταν το σημαντικό. Εγώ, όμως, έκανα δουλειά εκείνη την ώρα. Δεν χόρευα. Εκεί ήταν ένα τεχνικό κομμάτι που έπρεπε να σκέφτομαι το συντακτικό γιατί σε ένα τραγούδι αλλάζει για να έχει νόημα και για τους κωφούς και μπορεί να πάει όλο τούμπα. Δεν πάει με τη σειρά που το λέει ο τραγουδιστής εκείνη τη στιγμή. Άρα, εγώ έπρεπε να είμαι συγκεντρωμένη στο τεχνικό κομμάτι, στον ρυθμό και στο Σύνταγμα είχε την έξτρα δυσκολία, που ήταν μεγάλη πρόκληση για εμένα να είναι κάθε δεκαετία και τραγούδι. Μέσα από κάθε τραγούδι έπρεπε να δώσω τον τρόπο, τη νοοτροπία και την κουλτούρα».