Στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» με την Δανάη Μπάρκα, μίλησε ο Δημήτρης Σκαρμούτσος.
Ο chef μεταξύ άλλων μοιράστηκε τις τρέλες που έχει για έναν έρωτα. Ενώ περιέγραψε διάφορες καταστάσεις της νιότης που όλα τα συναισθήματα τα ζει κανείς στο έπακρο.
«Εγώ μεγάλωσα τη δεκαετία του ’70 και του ’80. Τότε οι τρόποι επικοινωνίας μεταξύ των ζευγαριών ήταν περίεργοι. Λίγο η οικογένεια που δεν άφηνε τα κορίτσια, λίγο που δεν υπήρχαν τηλέφωνα, λίγο που έμεναν σε πολυκατοικίες και δεν μπορούσες να πετάξεις καμιά πέτρα στο τζάμι δεν βοηθούσε στο να επικοινωνήσεις. Υπήρχαν ραβασάκια στο σχολείο που τα έβρισκε ο δάσκαλος και γινόταν χαμός, έπεφτε ξύλο, έχω σπάσει λάθος τζάμι με πέτρα. Ήταν της μόδας τότε να πετάς πετραδάκι. Έλεγες την Κυριακή 3 το μεσημέρι βγες στο παράθυρο να σε δω λίγο να κανονίσουμε γιατί δεν μπορούσες να πάρεις τηλέφωνο σπίτι γιατί θα το σήκωνε ο πατέρας και θα γινόταν χαμός. Ήμασταν μια γειτονιά τότε, πήγαιναν στη μάνα σου γινόταν χαμός.
Έχω ξεροσταλιάσει μια φορά 8 ώρες να περιμένω μια κοπέλα η οποία δεν εμφανίστηκε ποτέ, γιατί δεν την άφηναν να βγει. Όταν εφευρέθηκε η τεχνολογία με τα κινητά εγώ άρχισα και μεγάλωνα οπότε ο έρωτας δεν ήταν αυτός ο αγνός που υπήρχε στην παιδική ηλικία. Το συναίσθημα του παιδικού έρωτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα άλλο», παραδέχτηκε ο Δημήτρης Σκαρμούτσος.
Ενώ στη συνέχεια ο σεφ δήλωσε πως στα χρόνια που ακολούθησαν δεν υπήρχε η ίδια επιμονή και υπομονή, αν και περιέγραψε πως μια φορά όταν ζούσε στην Αμερική μπήκε σε ένα σπίτι με το αυτοκίνητο για κάποιον έρωτα.
«Τη δεκαετία του ’90 και του 2000 δεν υπήρχε περίπτωση να κάτσω να περιμένω 8 ώρες. Δεν ήρθες στα 10 λεπτά κουκλίτσα μου, έφυγα.
Έχω μπει σε ένα σπίτι στην Αμερική με το αμάξι μια φορά. Θεωρούσα ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο με απατούσε. Τελικά δεν ήταν αυτή, ήταν άλλη. Στην Αμερική τα σπίτια είναι γυψοσανίδες. Αν είναι και λίγο μεγαλύτερο αμαξάκι, μπαίνεις βγαίνεις, δεν είναι κάτι», σχολίασε ο Δημήτρης Σκαρμούτσος.
