Ο Θάνος Αλεξανδρής συνομιλεί -στο pod.gr- με τον λατρεμένο του καθηγητή της δραματικής σχολής του Θεάτρου Τέχνης, Γιώργο Αρμένη. Ο κ. Αρμένης μιλά για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, τον πατέρα που γνώρισε στα 22 του χρόνια, την αγαπημένη του μητέρα που στάθηκε και μάνα και πατέρας, τη συνεργασία του με τον Παντελή Βούλγαρη, τη ζωή του ως μάγειρας στα καράβια όπου ήταν η πρώτη φορά που άκουσε τον Κάρολο Κουν στο τρανζίστορ και τον συγκίνησε τόσο που σημείωσε το όνομα για να μην το ξεχάσει.
Θυμάται σκηνές από τη ζωή του με τον μεγάλο Κουν, «όλοι έλεγαν στον Κουν πού την βρήκες την τσίτα αυτή», την σκληρή δουλειά και την αυστηρότητα του. Πώς ένα παιδί που με το ζόρι τελείωσε το δημοτικό σχολείο εξελίχθηκε σε μια σπουδαία μορφή του θεάτρου και όχι μόνο; Η απάντηση έρχεται αβίαστα: «εγώ πάντα έπαιζα με το σώμα μου και την ψυχή».
Δε θα μπορούσε να μη μιλήσει για την απόφασή του να ενσαρκώσει τον Διαγόρα που έχει κάνει τρομερή αίσθηση στη σειρά ««μίλαγε ο Γιώργος (σεναριογράφος) με τόσο όμορφα λόγια για τον Διαγόρα, πόσο κάθαρμα είναι, απρόβλεπτος άνθρωπος, δεν ξέρεις τι θα κάνει την κάθε στιγμή και όλο αυτό μου άρεσε». Και συνεχίζει για τη σειρά «η Νύχτα έχει μια καρδούλα που χτυπάει, βλέπω και τα άλλα σίριαλ που παίζονται αλλά δεν υπάρχει αυτός ο παλμός, οι αλλαγές, τα μπουζούκια, τα παιδιά που παίζουν, γίνεται πάντα κάτι και χτυπάει μια καρδιά εκεί μέσα. Όποτε κατεβαίνω τα σκαλιά (για το «Όνειρο») ανατριχιάζω, ακούω μουσική και κάθομαι έτσι, χαμογελάω χωρίς να το θέλω».
