Ο ηθοποιός με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη, που στα δώδεκα του ήρθε στην Αθήνα, Θοδωρής Ρωμανίδης σε ένα διάλειμμα από της πρόβες για την θεατρική παράσταση «Άλλος για Survivor» μας μίλησε απολαυστικά στο Gpop.gr και ξεσπά για το φαινόμενο Survivor ενώ μας μιλάει για την πορεία του στο θέατρο και μας παρουσιάζει πολλές πτυχές της ζωής του.
Ακούστηκε ότι ο Στέλιος Κρητικός θα συμμετάσχει στο Survivor 2. Εσύ το παρακολουθείς;
Με τίποτα, και εσείς οι δημοσιογράφοι έχετε πολύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης σε όλο αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή.
Βλέπουμε κάτι πολύ ψηλά νούμερα τηλεθέασης, θεωρείς ότι είναι υπέρ εκτιμημένο παιχνίδι και γιατί πιστεύεις κάνει τέτοια νούμερα;
Ε ναι τι να δούναι; Όταν ακούω ότι τα άλλα κανάλια προσαρμόζουν το πρόγραμμα τους γιατί φοβούνται να το βάλουν απέναντι από το Survivor. Όχι ρε φίλε μην το φοβάσαι βάλτο, δοκίμασε το, να δεις τι γίνετε, δεν μπορεί δηλαδή να φοβόμαστε. Τι είναι το Survivor; Εγώ δεν τα έχω με το παιχνίδι τα έχω ποιο πολύ με τις ταμπέλες. Δεν μπορεί τώρα το κάθε άτομο και το λέω έτσι υποτιμητικά και όποιος θέλει ας μου κάνει μήνυση, να χαρακτηρίζετε από κάτω παρουσιαστής και ηθοποιός.
Τι έχεις κάνει ρε φίλε; Τι είναι αυτό; Γι αυτό σου είπα οι δημοσιογράφοι έχετε απόλυτη ευθύνη σε αυτό. Δ εν μπορείτε να λέτε ηθοποιό έναν άνθρωπο που δεν έχει παιδευτεί, δεν είναι παρουσιαστής ένας που κάθετε σε ένα σκαμπό και χωρίς να έχει καμία παιδεία, μιλάει για τα πάντα και να έχει άποψη επί παντός επιστητού. Τι λες ρε αλήθεια; Ποιος είσαι εσύ που θα διαμορφώσεις τη γνώμη ενός δεκάχρονου παιδιού που σε βλέπει. Είμαι έξαλλος με όλο αυτό.
Θεωρείς ότι επηρεάζει πάρα πολύ τα μικρά παιδιά;
Βέβαια. Δεν βλέπεις τι γίνετε στα Mall που πηγαίνουν όλοι αυτοί του Survivor και γίνετε χαμός από κάτω, όλοι αυτοί είναι ανεπάγγελτοι το έχω πει. Ο Στέλιος καλά κάνει και πάει γιατί είναι ηθοποιός, έχει παιδευτεί, έχει εκπαιδευτεί, είναι στη σκηνή, είναι αναγνωρίσιμος τα έχει όλα. Ποιοι ήταν διάσημοι από αυτούς παιδιά θα τρελαθούμε. Ο Χρανίωτης οκ, το παιδί βεβαίως, μην τα μηδενίζουμε όλα, χρόνια ηθοποιός και πολύ καλός και σαν φωνή και χαρακτήρας.
Ο Κοκκινάκης έχει φτύσει αίμα μέσα στις πισίνες και όλοι των μάθανε από το Survivor, τώρα αξιώθηκε και τον βλέπει κόσμος και τον ζητωκραυγάζει, όταν έπαιρνε πρωταθλήματα που ήταν όλοι αυτοί. Δεν μπορεί να διαμορφώνετε η κοινή γνώμη μέσα από αυτά. Το συγκεκριμένο κανάλι για του χρόνου ετοίμαζε τρία σίριαλ τα όποια τα έβαλε στο συρτάρι γιατί θα φτιάξει 4-5 ριάλιτι, εκεί θα βασίζετε του χρόνου όλος ο Σκαϊ.
Θεωρείς ότι πλέον η μυθοπλασία και τα σίριαλ δεν έχουν τόσο μέλλον στην Ελλάδα;
Όχι, και για να μην νομίζει κανείς ότι βρίζω άλλα βρίζω και το δικό μας επάγγελμα. Ούτε σε εμάς άξιζε κάποια στιγμή που είχαμε 36 σίριαλ και να παίρνουμε και τα λεφτά που παίρναμε κάποτε, όχι όλοι αυτοί που τα έπαιρναν, ούτε αυτό το αξίζαμε. Ποτέ δεν ήμασταν της μέσης λύσης, πάντα είμαστε των ακρών σε αυτή τη χώρα. Η μυθοπλασία δεν έχει πολύ μέλλον, κάποιοι λένε ότι θα επανέλθει, μακάρι, διότι οι εταιρία παραγωγής καταρχήν δεν υπάρχουν αυτές που υπήρχαν, το πράγμα έχει φύγει λίγο.
Από τα show και τα τηλεπαιχνίδια που δείχνει η τηλεόραση, υπάρχει κάποιο που να σου αρέσει και να το παρακολουθείς;
Το showyouthinkyoucandanceγιατί όταν ήταν ντουέτα έβλεπες μεταξύ τους συνεργασία, έβλεπες τα ζευγάρια όταν έδειχνε backstage και επειδή έτυχε μια μέρα να πάμε σε ένα live με την Αρετή επειδή αγωνιζόταν μια φίλη της, το ένα ζευγάρι βοηθούσε το άλλο, ήταν όντως ευγενής άμιλλα. Στο χορό δεν είναι όπως το τραγούδι που το κάθε ψώνιο με την κακή έννοια, γιατί ψώνια όλοι πρέπει να είμαστε, ανεβαίνει και λέει «ντάρι ντάρι ντάρι» και πάει στο X–factor, στο χορό άμα δεν ξέρεις, λες τι είναι αυτό; τι σημαίνει πατάω πέλμα-φτέρνα-πέλμα-φτέρνα, εμείς φτέρνα – πέλμα- φτέρνα-πέλμα είμαστε, άρα κάτι άλλο είναι.
Εγώ δίνω πολύ μεγάλη σημασία στην παιδεία, δεν μπορεί τίποτα να γίνει χωρίς παιδεία. Κάποτε πήγα να ζήσω στην Ελβετία και έφυγα στους δυο μήνες, για σκουπιδιάρης περνάς δωδεκάμηνη εκπαίδευση στην Ελλάδα χειρουργός να πας να γίνεις άμα σε ξέρουν και έχεις μέσο πας μπαίνεις παίρνεις το νυστέρι και ότι γίνει, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Γι αυτό βλέπω το show you think you can dance και μου αρέσει και πάρα πολύ το παιδί στο X-factor, το οποίο το έχω δει στο YouTube, αυτό το δεκαεξάχρονο το Ρομά και λυπάμαι που δεν ξέρω το όνομα του και λέω Ρομά αλλά δεν το έχω συγκρατήσει, είναι από αυτά που το χουν αλλά αυτό το παιδί θα το πάρουν τα τσακάλια και θα το φάνε. Γι αυτό εγώ με τα ριάλιτι έχω θέμα. Έχουν γίνει μέχρι στιγμής στην Ελλάδα 30 ριάλιτι, με 50 άτομα το κάθε ένα σύνολο 2000, μιλάω για τους τελικούς, ποιος υπάρχει από αυτούς;
Ο Οικονομόπουλος. Που είναι όλοι οι άλλοι; Πέρση πήγα σε ένα καταγώγιο-πνευματικό κέντρο (γελάει) και τραγουδούσε ένας από τους νικητές του Voice και λες γιατί ρε παιδιά. Όλα αυτά έγιναν ώστε τα παιδιά που δουλεύουν από τις δώδεκα το βράδυ μέχρι της έξι το πρωί αντί να παίρνουν 150 ευρώ να παίρνουν 30 και 40 εκεί έχουν πάει, λυπάμαι που το λέω. Γιατί για ηθοποιούς δεν έχει βγει ούτε ένα ριάλιτι πάρα ένα μόνο και κανείς από αυτούς δεν έκανε τίποτα.
Ένας από τους ηθοποιούς που είχαν βγει από το talentshowήταν ο Ανδρέας Γεωργίου που ήταν ο νικητής του Dream Show
Ο οποίος είχε κάνει ένα σίριαλ με την κόρη του Καρβέλα στο Megaκαι πήγε άπατο. Τώρα το τελευταίο που έκανε πήγε μια χαρά. Αυτό το παιδί έγραψε για να γράφει τόσα χρόνια και να σκηνοθετεί σημαίνει ότι είναι κάλος. Τυχαίες επιτυχίες όλοι κάνουμε το θέμα είναι να κρατηθείς.
Πως αποφασίσατε να γίνεις ηθοποιός και να ασχοληθείς με το θέατρο;
Εγώ πρώτη φορά θέατρο είδα στα 16 μου. Δεν είχα πάει ξανά, δεν με πολύ απασχολούσε αλλά είναι αυτό που λένε ότι όταν γεννηθείς κατά κάποιο τρόπο το επάγγελμα σου είναι δεδομένο και έχω αρχίσει και το πιστεύω αυτό. Τότε υπήρχε ένα δημόσιο όργανο η εργατική εστία που έδινε εισιτήρια για τα θέατρα και πήγαιναν οι εργαζόμενοι και έβλεπαν θέατρο δωρεάν και έτσι πηγαίναμε κι εμείς και έκτοτε μέχρι τα 19 μου που ασχολήθηκα με το που τελείωσα το σχολείο δηλαδή δεν είχα στον ήλιο μοίρα και αφού δοκίμασα πέντε-έξι δουλειές ασχολήθηκα με το θέατρο.
Αφού ασχολήθηκα μου έλεγε η μάνα μου και ο αδελφός μου ότι στο σπίτι γινόταν χαμός, από 7-8 χρονών έκανα παραστάσεις και μετά θυμήθηκα ότι στο σχολείο δεν μου είχαν δώσει ρόλους στη σχολική παράσταση και είχα επιστρέψει σπίτι και κόντεψα να το σπάσω από τα νεύρα μου, αργότερα μου έδωσαν δυο ατάκες γιατί πήγε η μάνα μου και τους μίλησε και ήμουν τρεις ευτυχισμένος με αυτές τις δυο ατάκες. Δεν ήμουν από αυτούς που έλεγαν «από μικρός ήθελα να γίνω…» ήρθε στα 19 μου από το πίσω μέρος του μυαλού μου μπροστά, δεν το είχα, δεν το ήξερα.
Η πρώτη φορά που έπαιξες στο θέατρο ποια ήταν;
Η πρώτη – πρώτη ήταν στο θέατρο Καισαριανής. Ένα από τα ιδρυτικά μέλη του θεάτρου, ο Σπύρος Κωνσταντινίδης με έβγαλε στο χώρο και έπαιξα σε μια παράσταση για παιδιά. Το ερχόμενο καλοκαίρι μου ήρθε μια πρόταση από τα ίδια τα παιδιά να συμμετάσχω στην καλοκαιρινή τους παράσταση, τότε γινόντουσαν και κάτι μεγαλειώδεις παραστάσεις με περιοδείες, ως κομπάρσος, τότε έγινε κάτι και ένας από τους πρωταγωνιστές τέσσερις μέρες πριν την πρεμιέρα αρρώστησε και επειδή με ήξερε εμένα από το παιδικό μου πρότεινε να παίξω εγώ και βρέθηκα ξαφνικά σε μια τεράστια γιατί τότε το θέατρο καστόρινης ήταν από τις πολύ μεγάλες ομάδες, το θέατρο άρχιζε να είναι έξω από το κέντρο, την Ιπποκράτους και την Ακαδημίας, ήταν πολύ μεγάλη ομάδα και σε κάθε παράσταση ήμασταν πίτα, παίζαμε στο Λυκαβηττό 3 μέρες και κάθε μέρα είχε 3.000 κόσμο όπου πηγαίναμε χαμός και έτσι κούτσου κούτσου φτάνω στη σύνταξη ( γελάει)
Το να κάνει κάποιος περιοδεία με τα τωρινά δεδομένα είναι δύσκολο;
Ναι, δεν έχει καμία σχέση με παλιά. Να στο ξεκινήσω με τις δυσκολίες της εποχής: διόδια, βενζίνες, τα ενοίκια των αιθουσών που έχουν αυξηθεί, τα ναύλα. Μας λένε από πολλά νησιά γιατί δεν έρχεστε και σε εμάς, δεν μπορείς παιδιά να πας με τα ναύλα αυτά, είναι κάποια πολύ πεζά στοιχεία αλλά τι να κάνουμε έτσι είναι. Για να πάει ένας θίασος περιοδεία, ειδικά εμείς με το Μάρκο που αν πούμε ότι πάμε είστε 17-18 άτομα, τεχνικοί, ηθοποιοί όλοι αυτοί, εμείς έχουμε δυο φορτηγά γιατί ο Μάρκος παίρνει σχεδόν όλο το σκηνικό μαζί του. Δεν μπορείς να πας, δεν είναι εύκολο.
Παρόλα αυτά το Πάσχα μαζί με τον Μάρκο Σεφερλή κάνατε μια περιοδεία σε όλη την Ελλάδα. Πως είναι ο κόσμος στην επαρχεία και όχι μόνο, που δεν βλέπει εύκολα θέατρο και τέτοιες παραγωγές;
Κοίτα εγώ δόξα να έχει ο θεός έχω πάει πολύ επαρχεία και έχω πάει και με ένα πολύ μεγάλο παραγωγό τον Βαγγέλη Λιβαδά με την Ποντικοπαγίδα, τότε όμως δεν έπαιζα ήμουν παραγωγή και επειδή δεν μπορούσε ο παραγωγός να έρθει μαζί μας είχα πάει εγώ σαν παραγωγός και ψάχνανε να δουν ποιος είναι ο παραγωγός και ερχόντουσαν κάθε βράδυ και μου έδινα συγχαρητήρια για να τα πω στο Λιβαδά γιατί είχαμε πάει μια δουλειά που δεν βλέπανε τέτοιες στην επαρχεία, στην επαρχεία πήγαιναν αρπαχτές κάποτε να το πούμε κι έτσι, μπουλούκια, που σαν ηθοποιοί δεν ήταν κακοί όμως μιλάω με την οπτική του παραγωγού, δυο πανιά, δυο φώτα και κανένα μικρόφωνο και όποιος άκουγε άκουγε.
Ξεκινήσαμε λοιπόν και κάναμε κάποια πράγματα συν τα ΔΗΠΕΘΕ η επαρχεία ξέρει πολύ καλά πλέον συν την τηλεόραση, η επαρχεία αν εξαιρέσει τον τομέα υγεία που είναι λίγο δύσκολο νομίζω δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αυτή την άκαρδη, αφιλόξενη πόλη που λένε Αθήνα. Θα ήθελα πάρα πολύ αν η δουλειά μου, γιατί δεν ξέρω να κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου, ούτε βίδα να καρφώσω, είδες η βίδα δεν καρφώνετε βιδώνετε (γελάει) θα είχα φύγει στην επαρχεία με χίλια.
Αν μπορούσες να διαλέξεις ένα μέρος να πας να μείνεις μόνιμα εκτός Αθήνας, ποιο θα ήταν αυτό;
Όχι επειδή είσαι από εκεί αλλά είναι κάποιες πόλεις στην Ελλάδα που της λατρεύω όπως τα Χανιά βέβαια όχι όλη μην λέμε ότι θέλουμε έτσι, η παλιά έτσι επάνω στους τάφους, η κάτω πλευρά των Χανίων, εκεί πάω και ηρεμώ επίσης θα μπορούσα να ζήσω στα Γιάννενα αλλά είναι όλα τα γνωστά προβλήματα με τα σύνορα. Γενικά μου αρέσουν οι πολύς που έχουν χρώμα, δεν θα μπορούσα να πάω να ζήσω σε μια πολύ που είναι επίπεδη και δεν έχει τίποτα αλλά Χανιά, Γιάννενα, Κέρκυρα σε αντίθεση με την Κέρκυρα την Ρόδο δεν την πολύ αγαπώ, την θεωρώ πολύ τουριστική την ενώ η Κέρκυρα με τα παλιά τα κτήρια τα Ιταλιάνικα που έχουν μείνει είναι άλλο πράγμα. Θέλω χρώμα όπου πάω, ακόμα και το αυτοκίνητο, θέλω να έχει χαρακτήρα το κάθε τι για να το αγαπήσω. Η γυναικά να μην έχει χαρακτήρα δεν την θέλω (γελάει)
Λειτούργησε ποτέ το θέατρο σαν ψυχανάλυση για εσένα;
Όχι μόνο ψυχανάλυση αλλά και ως φάρμακο την εποχή 2015-2016 που παίζαμε το «Χαμός στο Ι.ΣΩ.ΜΑ» πέθανε η μητέρα μου και με βοήθησε πάρα πολύ το θέατρο. Την ημέρα που την έθαψα δηλαδή πήγα και έπαιξα κατευθείαν και η παράσταση όσοι την είχαν δει έπρεπε να είμαστε όλη την ώρα πάνω στη σκηνή δεν καθόμασταν καθόλου όπως φετινό που είχα και μισή ώρα να κάτσω.
Λειτούργησε πολύ θετικά και σαν ψυχανάλυση γιατί όταν ψάχνεις έναν ρολό πρέπει να μπεις μέσα σε αυτόν. Εδώ τώρα που παίζουμε έχουμε εννέα σκετς στην καλοκαιρινή παράσταση “Άλλος για Survivor”εγώ παίζω στα επτά, παίζω επτά διαφορετικούς χαρακτήρες και πρέπει να μπεις σε αυτόν τον άνθρωπο άρα σε βοηθάει πάρα πολύ.
Πολλοί θεωρούν τους κωμικούς ηθοποιούς «γκρίζους» και μελαγχολικούς εκτός σκηνής. Εσείς αποδεικνύεται εμπράκτως ότι είστε η εξαίρεση στον κανόνα. Τι πιστεύετε γι αυτό;
Έχουν μια μελαγχολία οι κωμικοί ηθοποιοί αυτό είναι δεδομένο, αποδεδειγμένο και με παραδείγματα, δεν ξέρω το γιατί αλλά σίγουρα θα υπάρχει μια εξήγηση. Εγώ δεν κατατάσσομαι στους κωμικούς ηθοποιούς, έχω παίξει τόσα και τόσα απλά επειδή τα τελευταία χρόνια είμαι συνέχεια με το Μάρκο έχω χαρακτηριστεί κωμικός αλλά δεν είμαι.
Τα τελευταία χρόνια δουλεύεις συνεχώς με τον Μάρκο Σεφερλή όμως εκτός από ηθοποιός είναι παραγωγός, σκηνοθέτης έχει πολλούς ρόλους στην κάθε παράσταση που ανεβάζει, πως είναι αυτό;
Είναι ένας άνθρωπος τελειομανής. Ξεκινάει από τον εαυτό του η απαίτηση και προχωράει στους άλλους. Οι παραστάσεις δεν έχουν ψεγάδια όσων αφορά την παραγωγή που είναι αυτός παραγωγός, δεν δέχεται ψεγάδια. Φέτος φέραμε ένα έργο το «Ντου από Παντού» το οποίο παίζετε στην Αγγλία και ήρθαν κάποιοι και το είδαν και μας είπαν «παιδιά είναι όχι απλά εφάμιλλο, καλύτερο». Ως εκ τούτου έχει και από εμάς απαιτήσεις αλλά τα πάντα δοσμένα μέσα από ένα περιβάλλον φιλικό μεν το οποίο όμως δεν επιδέχεται και αντίρρηση ότι είναι επαγγελματικό, δεν μπερδεύουμε τους ρόλους, μόλις δηλαδή κάνουμε διάλυμα θα πεθάνουμε στο γέλιο, την ώρα της πρόβας κάνουμε πρόβα την ώρα που αρχίζει να μιλεί πρέπει να είμαστε εκεί. Είναι δάσκαλος και του το είπα κι όλας επειδή φέτος έχουμε και καινούργια παιδιά και τους διδάσκει, είναι δάσκαλος.
Θεωρείς ότι υπάρχει συνταγή για την επιτυχία; Είτε τηλεοπτικά είτε θεατρικά.
Καμία. Τηλεοπτικά εντάξει πατάμε συνήθως στους νέους, στις γυναίκες κοιτάμε αυτές και όπως λέμε και σε ένα σκετς που κάνουμε για το Survivor ότι πρέπει να ακουμπάς τις γυναίκες και να είσαι αγαπητός σε αυτές γιατί αυτές ψηφίζουν βασικά. Στην τηλεόραση μπορείς να πεις ναι αλλά στο θέατρο όχι. Στο θέατρο η μονή συνταγή είναι να είσαι τίμιος απέναντι σε αυτούς που πληρώνουν τα εικοσάρια για να έρθουν να σε δουν.
Στις συνεργασίες σου στο θέατρο, σου έχει μείνει κάποια χαρακτηριστικά που θα ήθελες να την επαναλάβεις ή όχι και κάποιος καλλιτέχνης με τον οποίο δεν έχεις συνεργαστεί και θα ήθελες;
Να δουλέψω δεν μπορώ να πω, δόξα το θεό εγώ είμαι από το 84 στο κουρμπέτι απλά τώρα τελείται με έχουν μάθει. Έχω δουλέψει με παράπλους, θα ήθελα να ξανά δουλέψω πάρα πολύ με την Βίκυ Σταυροπούλου είναι ένα χάρμα αυτή η γυναίκα, η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους που ήμασταν μαζί στο Άλικη, ο Χατζηπαναγιώτης, είναι κάποια παιδιά που πέρασα πάρα πολύ καλά. Με τον Μάρκο που δουλεύουμε, αυτό δεν το συζητώ καν και μακάρι να μην σταματήσω ποτέ. Δεν έχω απωθημένα ούτε για ρόλους ούτε για τίποτα, είμαι πολύ γεμάτος και σαν ζωή και σαν θέατρο.
Μπορεί κάποιος που ασχολείται με αυτό το επάγγελμα να τα βγάλει εύκολα οικονομικά πέρα στην εποχή και τη χώρα που ζούμε;
Όχι βέβαια. Αυτό που λέγαμε παλιά τι δουλειά κανείς; Ηθοποιός. Ναι, σε ποιο μπαρ δουλεύεις; Είναι ποιο αληθινό από ποτέ τώρα, δεν τα βγάζεις με τίποτα.
Βλέπουμε κατά καιρούς συναδέλφους σου και φεύγουν στο εξωτερικό για να δουλέψουν εκεί λόγο και της κατάστασης που επικρατή στην Ελλάδα. Εσύ θα πήγαινες;
Δεν είναι το θέμα ότι δεν είναι καλή η κατάσταση εδώ απλά θέλουν να πάνε έξω. Βλέπεις κάποιοι και φεύγουν στο απόγειο και το κάνουν επειδή το θέλουν, βέβαια όπως έχεις δει γυρνάνε όπως φεύγουν. Δεν είναι εύκολο να κανείς έξω πράγματα.
Στα νέα παιδιά που ξεκινούν τώρα και θέλουν να ασχοληθούν με το θέατρο και την υποκριτική τι θα τους έλεγες- συμβούλευες;
Θα τους πρότεινα γιατί συμβουλή δεν δίνω γιατί όποιος δίνει συμβουλές καλύτερα να συμβούλευε πρώτα τον εαυτό του, να επιμένουν αφού είναι το όνειρο τους όμως να έχουν μια διέξοδο οικονομική για να μπορούν να ζουν γιατί εάν νομίζουν ότι θα ζήσουν από αυτό θα απογοητευτούν σύντομα και θα τα παρατήσουν.
Ποιο είναι το ποιο αστείο- περίεργο περιστατικό που σου έχει συμβεί στη σκηνή;
Πολλά έχουν συμβεί αλλά το ποιο παράξενο που έχει συμβεί είναι όταν παίζαμε ένα έργο του Μπόστ ο οποίος ήταν γνωστός αντιβασιλικός και σηκώθηκε ένας θεατής βασιλικός βρίζοντας και έφυγε και αυτό το θυμάμαι ακόμα. Έχουν συμβεί πολλά στο Δελφινάριο λιποθυμάει κόσμος και περιμένουμε να έρθει το 166, δεν συμβαίνουν μόνο στο Σάκη αυτά συμβαίνουν και σε εμάς (γελάει).
Το ότι ανά 6 μήνες και λιγότερο πρέπει να ψάχνεις για καινούργια δουλειά-συνεργασία σε αγχώνει;
Βεβαία, μα γι αυτό ο ηθοποιός είναι το ποιο ανασφαλές επάγγελμα και δεν είναι κάθε έξι μήνες είναι ποιο σύντομα, γι αυτό εγώ δεν κατηγορώ τους συναδέλφους οι οποίοι προσπαθούν με νύχια και με δόντια να βρουν δουλειά. Γι αυτό δεν βγαίνουν προς τα έξω αυτά αλλά οι ηθοποιοί είναι τα ποιο δυστυχισμένα πλάσματα, ο κόσμος νομίζει ότι ζούμε στα σύννεφα.
Με τα λεφτά τα δικά μας στο εξωτερικό αγοράζουν μηχανάκι, εμείς με αυτά που περνούμε εδώ προσπαθούμε να ζήσουμε, στο εξωτερικό ακούς κάτι 150.000 δολάρια το επεισόδιο και καλά κάνουν γιατί εκεί απευθύνονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια, εμείς εδώ λοιπόν καταρχήν το αγαπημένο τους σπορ τώρα τελευταία είναι να μην πληρώνουν και να χρωστάνε, δεν είμαστε καλά ψυχολογικά, είναι πολλά τα προβλήματα. Ο Κάθε ένας πατά πάνω στο ψώνιο του άλλου και δεν πληρώνει, δεν είναι μόνο το κάθε εξάμηνο δουλειά είναι κι άλλα πράγματα.
Εσύ εκτός από το θέατρο έχεις κάνει άλλες δουλειές ώστε να επιβιώσεις;
Ότι θες, οικοδομή, σιδεράς, στο τελωνείο. Υπάρχουν μέρες που πήγαινα στη δουλειά μου άγρυπνος και στο θέατρο είναι πολλά δόξα να έχει ο θεός.
Από όλες αυτές τις δουλείες που έχεις κάνει αν κάποια στιγμή σταματήσεις το θέατρο, υπάρχει κάποια που λες θα την κάνω μέχρι όσο.
Ναι, κάποια στιγμή πούλαγα πίνακες και κορνίζες, ήταν καλλιτεχνική δουλειά, πολύ ωραία δουλειά και θα μπορούσα να την κάνω.
Τι σημαίνει για εσένα η οικογένεια; Ήθελες πάντα να δημιουργήσεις την δική σου;
Την έκανα πολύ νωρίς εγώ. Οικογένεια είναι το παν, είναι η φώλια σου, το καταφύγιο σου, τα πάντα σου. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν το θέλουν, επίσης σεβαστό, δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, υπάρχουν Ολυμπιακοί και Παναθηναϊκοί, δεν γίνετε είμαστε διαφορετικοί σαν άνθρωποι, η πλειονότητα όμως την θέλει την οικογένεια και είναι πολύ σπουδαίο πράγμα η οικογένεια γιατί είναι η στήριξη σου το στήριγμα σου, είναι εκεί που καταλαβαίνεις ότι είσαι χρήσιμος είναι πολλά.
Υπάρχει κάποια ερώτηση που να σου έχουν κάνει και σε έχουν φέρει σε δύσκολη θέση;
Γενικά δεν έρχομαι σε δύσκολη θέση, με το χιούμορ θα την αποφύγω ή θα την απαντήσω, δεν κρύβομαι και αυτό είναι κακό στο χώρο μας αλλά δεν κρύβομαι .
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σου φόβος και γιατί;
Αυτό που έχουμε όλοι οι ηθοποιοί, να μην ξεχάσουμε τα λόγια μας δηλαδή οι ηθοποιοί το βράδυ έχουμε ένα μόνιμο εφιάλτη ότι βγήκαμε στη σκηνή και δεν θυμόμασταν τα λόγια μας ή δεν βγήκαμε καν στη σκηνή. Αυτό που λένε οι περισσότεροι τον θάνατο είναι κάτι αναπόφευκτο, όσο θα πλησιάζει εάν μεγαλώσω και φύγω πλήρης ημερών μπορεί να τον φοβηθώ, τώρα δεν τον έχω, μπορεί να μου έρθει έτσι ξαφνικά οπότε δεν προλαβαίνεις να φοβηθείς.
Στο παρελθόν σε έχουμε δει σε ρόλο δημοσιογράφου να παίρνεις συνεντεύξεις από διάφορους ηθοποιούς. Πως προέκυψε αυτό και πως ήταν σαν εμπειρία; Αν σου το ζητούσαν τώρα από ένα τηλεοπτικό σταθμό θα το ξανά έκανες;
Μου αρέσει γιατί όπως σου είπα και πριν δεν τις προδιαγράφω τις ερωτήσεις, μου αρέσει η συζήτηση, όπως εσύ κοιτάς τον άλλο στα μάτια και υπάρχει και ένα έργο για παιδεία η “Μόμο”, που κοιτάει τους άλλους στα μάτια ακόμα και όταν δεν μιλάνε και ξέρει τι λένε. Εγώ κάθομαι και τους ακούω την ώρα της συνέντευξης και ορμώμενος από εκεί συνεχίζαμε την κουβέντα, ποτέ δεν είχα χαρτί, αυτό βέβαια είναι και επειδή δεν είμαι επαγγελματίας, δεν το παίζω δηλαδή δημοσιογράφος, κουβέντα κάνω. Αυτό που λατρεύω είναι το ραδιόφωνο εκεί να μου έλεγες για πρόταση, με χίλια ή να το κυνηγήσω, απλά δεν ξέρω να το κυνηγήσω. Πεθαίνω για το ραδιόφωνο!
Έχεις κάνει και τηλεόραση στο παρελθόν η αποχή σου από αυτήν είναι προσωπική σου επιλογή ή έτυχε;
Όχι δεν είναι επιλογή μου απλά στα καινούργια σίριαλ δεν έχει τύχει. Μου είχαν πει για δυο καινούργια σίριαλ που γυριζόντουσαν φέτος, ότι υπάρχουν πράγματα γι έμενα, από το ένα να πω την αλήθεια με πήραν τηλέφωνο η άνθρωποι αλλά ήμασταν στην περιοδεία με τον Μάρκο και δεν μπορούσα να πάω. Έχω να κάνω σίριαλ από την Εθνική Ελλάδος, επιλογή μου ήταν όταν με πήραν από μια πολύ πολύ μεγάλη επιτυχία του Alphaμε κάτι λεφτά που μόλις τα άκουσα έκλεισα το τηλέφωνο, έγινα και αγενής δηλαδή. Όχι αστεία, ήταν ντροπή που με πήραν γι αυτά τα λεφτά, εκεί ήταν επιλογή μου αλλά γενικά δεν μας παίρνουν ποια είναι κάποια άλλα άτομα τα οποία παίρνουν.
Θέλω να μου χαρακτηρίσεις με μια λέξη την πολιτική κατάσταση της χώρας αυτήν την στιγμή και αν εσύ είχες τη δυνατότητα να κατέβεις στην πολιτική θα κατέβαινες;
Αυτή τη στιγμή η πολίτικη κατάσταση στη χώρα, ποιο άθλια δεν γίνετε. Ποιο άθλια δηλαδή πάλι με αυτούς που έχουμε τώρα θα μπορούσε να γίνει. Λυπάμαι γιατί όπως σου είπα πριν δεν κρύβομαι, έπεσα στην λούμπα και τους ψήφισα και αισθάνομαι πολύ προδομένος, σαν να με πρόδωσε η γυναικά μου. Στην πολιτική δεν θα κατέβαινα γιατί δεν μπορείς να είσαι στην πολιτική και να είσαι καθαρός, είμαι κάθετος σε αυτό. Μου είχε πει συνάδελφος ηθοποιός που ήταν στην βουλή «άκου να δεις τι μας είπαν, να καεί το μπουρδέλο η βουλή, δηλαδή σε μπουρδέλο δουλεύω; Πουτάνα είμαι; Ναι ρε του λέω πουτάνα είσαι» κοντέψαμε να καβγαδίσουμε και του λέω «αν δεν θες να είσαι πουτάνα παραιτήσου». Κοίτα τι κάνει τώρα ο Κοζάκος, ο Κουκουέ Κοζάκος, ούτε την σύνταξη του έκοψε και παίρνει ένα τεράστιο μισθό γιατί απαίτησε από το νομικό τμήμα της Πάτρας το ΔΗΠΕΘΕΠ να του βρει παραθυράκι να μην κοπεί η σύνταξη. Είναι τροπή όλα αυτά, εάν πιστεύεις ότι θα σώσεις την χώρα σου μέσα από τη βουλή είσαι Δον Κιχώτης. Είμαι κάθετος σε αυτό.
Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο ελάττωμα και προτέρημα σας;
Ελάττωμα είναι ότι είμαι ευκολόπιστος και όσο κι αν έχω μεγαλώσει πέφτω πάλι στα ίδια λάθη και ελάττωμα ότι δεν βούτα την γλώσσα στο μυαλό πριν μιλήσω.
Όσον αφορά την παράσταση «Άλλος για Survivor», τι ακριβώς θα είναι;
Θα είναι λίγο διαφορετική από άλλες χρονιές δηλαδή δεν θα είναι μπαλέτο-σκετσάκι-μπαλέτο- σκετσάκι είναι λίγο ποιο μιούζικαλ δηλαδή μπαίνουμε κι εμείς μέσα στο μπαλέτο το μπαλέτο σε εμάς, θα είναι πολύ διαφορετικό και διακρατικό.
Εσύ τι ρόλους ακριβώς θα κάνεις;
Παίζω πολλούς ρόλους εδώ πέρα, κάνω έναν βουλευτή, την θεία ενός γαμπρού, τον Ερντογαν, κάνω διάφορα. Ξέρεις όταν με ρωτάνε δεν θυμάμαι πρέπει να κάτσω να τα δω στο χαρτί.
Η φετινή παράσταση είναι από τις δύσκολες που έχεις κάνει τα τελευταία χρόνια;
Ναι. Είναι δύσκολο καταρχήν γιατί από την ομάδα συμμετέχει μόνο ο Καπετάνιος κι εγώ όλοι οι άλλοι είναι νέα παιδιά και πρέπει να ενσωματωθούν με εμάς.
Τι εκτιμάς περισσότερο στους ανθρώπους γύρω σου; Από την άλλη, τι είναι αυτό που σε απωθεί πολύ σε έναν άνθρωπο;
Όπως είμαι εγώ υληκρηνης έτσι ήθελα και οι άλλοι να είναι ιληκρηνης απέναντι μου. Αυτό που με απωθεί είναι η κλίκα και η δολοπλοκία, την απεχθάνομαι.
Σε ποια λάθη δείχνεις περισσότερη επιείκεια;
Στα λάθη της στιγμής, λάθος επαναλαμβανόμενο δεν είναι λάθος και την συγγνώμη την δέχομαι την πρώτη φορά την δεύτερη δεν υπάρχει.
Τι αρέσει στο Θοδωρή να κάνει στον ελεύθερο χρόνο του για να χαλάρωση;
Κοίτα έχω πλέον το site μου, ο ελεύθερος μου χρόνος είναι εκεί.
Πως προέκυψε η δημιουργία του δικό σου site;
Ήταν μια πρόταση της συνεργάτιδας μου Αναστασίας Ναζλίδου, από αλλού ξεκίνησε και αλλού το καταλήξαμε, του έχουμε δώσει μια μορφή πλέον και είμαστε αρκετά καλά, τώρα σιγά σίγα βγαίνουμε και για διαφημίσεις να πάρουμε κάνα φράγκο. Πιστεύω απολυτά ότι το internet είναι το μέλλον
Πρόσφατα έκανες και μια ταινία μικρού μήκους. Θα μας πεις μερικά πράγματα γι αυτή;
Είναι το Bone brothers και είναι για την Πίστη, ένα σύλλογο γονέων και κηδεμόνων που λέγετε Πίστη, είναι για τα παιδιά με νεοπλασματικές ασθένειες. Εγώ κάνω τον Γιατρό που του ανιψιού μου ο γιος πάσχει και πρέπει να του βρούμε δωρητή μυελού. Μέσα από αυτό θέλουμε να δείξουμε πόσο σημαντικό είναι, δυστυχώς το λέω κι εγώ τώρα το γνώρισα και μετά τα 50 δεν μπορείς να γίνεις δωρητής. Δεν στοιχίζει τίποτα, δεν κοστίζει τίποτα, δεν ποναει και είναι τόσο εύκολο. Πρέπει να το μάθει ο κόσμος, να βγει προς τα έξω, γι αυτό δέχτηκα την πρόταση με χίλια και μου αρέσει πολύ να συμμετάσχω σε τέτοιες προσπάθειες από την στιγμή που δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να βοηθάω, βοηθάω με αυτό τον τρόπο όπως και το Make a wish, την Κιβωτό του κόσμου τα πάντα. Κάναμε αυτή την ταινία και τώρα περιμένουμε να βγει.
Ποιος είναι ο αγαπημένος προορισμός του Θοδωρή για διακοπές και γιατί;
Διακοπές… προσπαθώ να θυμηθώ τη είναι αυτή η λέξη (γελάει). Επειδή εγώ έχω λεύκη δεν μπορώ να πω σε νησιά πλέον και να εκτεθώ στο ήλιο. Από την Ελλάδα μου αρέσει πάρα πολύ η Αρκαδία και η Ήπειρος, αυτά τα δυο μέρη για εμένα είναι θεϊκά και ξεφεύγω πολύ σε αυτά, τώρα όπως γνώρισα λίγο και την δυτική Μακεδονία και μου άρεσε κι αυτή, πάμε συχνά και στην Λίμνη Πλαστήρα έχουμε ένα φιλικό ζευγάρι που έχει ένα εξαιρετικό ξενώνα και μένουμε εκεί και μου αρέσει. Αυτά όλα όμως είναι διήμερα και τριήμερα και εξωτερικό πεθαίνω για Λονδίνο, η κόρη μου ήταν εκεί και το γνώρισα πολύ καλά και μου αρέσει σαν προορισμός.
Ποια είναι η σχέση σου με τα socialmedia και πως βλέπεις τους νέους με τον εθισμό που έχουν;
Ο εθισμός είναι το κακό, το ιντερνέτ είναι το μέλλον αλλά είναι η κακή χρυσή. Αυτό που πας στις καφετερίες και τους βλέπεις όλους με ένα κινητό αντί να μιλάνε μεταξύ τους. Μια φορά που ο Μάρκος είχε γενέθλια και μας είχε πάει για φαγητό και κάποια στιγμή φτιάχνω ένα ομαδικό μήνυμα και τους το στέλνω και τους γράφω «θα ήθελα να σας πω καληνύχτα» και έφυγα (γελάει), αλλά ότι είναι πολύ καλό το Facebook είναι γιατί έχω βρεθεί με συμμαθητές μου από την Κωνσταντινούπολη μετά από 40 χρόνια, έχουμε βρεθεί με ανθρώπους που είχαμε χαθεί και είναι ωραίο από αυτή την πλευρά αλλά έχει γίνει και λίγο νυφοπάζαρο έχουν γίνει πολλά. Είναι και οι ανάγκες της εποχής
Ποιο είναι το καλύτερο δώρο που σας έχουν κάνει;
Τετριμμένο αλλά η γυναίκα μου την κόρη μου και η κόρη μου την εγγονή μου.
Τι θα θέλατε να έχετε κάνει μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια;
Να πάρω σύνταξη (γελάει)
Με τα τωρινά δεδομένα θεωρείς ότι είναι καλύτερο να δουλεύεις ή να πάρεις σύνταξη;
Να δουλεύεις, η σύνταξη έτσι όπως έχει γίνει δεν υπάρχει, είναι αστεία λέξη. Η σύνταξη θεωρώ είναι ένας πρόωρος θάνατος, εγώ είμαι άνθρωπος της δράσης, δεν μπορώ να κάτσω.
Τι άλλο έχουμε να περιμένουμε από το Θοδωρή επαγγελματικά;
Να ανέβει η παράσταση «Άλλος για Survivor», όσο μπορώ το site μας «Γύρω από όλα» να το φτιάξω και σκέφτομαι και πάρα πολύ την δημιουργία ενός YouTubechannel με κάποια πράγματα αλλά αυτά θέλουν χρόνο. Αν έπαιρνα σύνταξη αντί να παίζω μπορεί να έκανα αυτό.
Ευχαριστούμε τον Θοδωρή Ρωμανίδης για τον χρόνο που μας αφιέρωσε!
