Ο Θοδωρής Ρωμανίδης που τη φετινή σεζόν συμμετέχει στη θεατρική παράσταση “Tootsie The Musical”, με αφορμή τον ρόλο του μίλησε αποκλειστικά στο GPOP.GR!
Ο ηθοποιός που συνεργάζεται ξανά με Μάρκο Σεφερλή μετά από ένα διάλειμμα τους στο θεατρικό σανίδι, μας μίλησε για την πορεία του στο θέατρο, τη νέα του αυτή δουλεία και τις τηλεοπτικές προτάσεις παρουσιάζοντας μας πολλές πτυχές της ζωής του.
Επίσης ο Θοδωρής Ρωμανίδης αναφέρθηκε στην οικογένεια του και το πως του φαίνεται που στην υποκριτική βλέπουμε την “εισβολή” διάφορων ειδικοτήτων.
”Tootsie” στο Θέατρο Περοκέ. Πες μας μερικά πράγματα για το musical που πρωταγωνιστείς και για τον ρόλο που έχεις στο έργο…
Είναι το γνωστό κινηματογραφικό έργο που πρωταγωνίστησε ο Ντάστιν Χόφμαν, αλλά σε μορφή μιούζικαλ. Ο ρόλος μου είναι του σκηνοθέτη Ρον Καρλάιλ, ο οποίος είναι ερωτευμένος με την ίδια κοπέλα που είναι ερωτευμένος και ο πρωταγωνιστής. Και εκεί αρχίζουν τα ωραία !!!
Είναι κάτι διαφορετικό αυτό για σένα; Έχεις κάνει ξανά musical;
Ναι, είναι τελείως διαφορετικό. Δεν είχα ξανακάνει μιούζικαλ και αυτό είναι ενδιαφέρον για μένα.
Υπάρχει κάτι που σε έχει δυσκολέψει ή σε δυσκολεύει σε αυτό το έργο;
Ότι πρέπει να χορέψω και να τραγουδήσω. Πράγματα που δεν έχω ξανακάνει. Αλλά για τα πάντα υπάρχει μία πρώτη φορά ε?
Πως προέκυψε η πρόταση αυτή από τον Μάρκο;
Αρχές Δεκέμβρη περίπου, συναντηθήκαμε σε μία, όχι και τόσο ευχάριστη, κοινωνική εκδήλωση. Η μία κουβέντα έφερε την άλλη και γέλιο, πολύ γέλιο. Την άλλη μέρα μου έστειλε μήνυμα και μου πρότεινε να είμαστε και πάλι μαζί στο επόμενο θεατρικό του όνειρο. Το Tootsie. Ούτε που το σκέφτηκα, αμέσως είπα το ναι. Αφού το είπα βέβαια, συνειδητοποίησα ότι το έργο είναι μιούζικαλ και δεν είχα την παραμικρή εμπειρία. Δεν έκανα όμως πίσω και να που είμαστε στο θέατρο Περοκέ και σκίζουμε.
Μετά από 16 χρόνια συνεργασίας με τον Μάρκο, είχατε κάνει κι ένα διάλλειμα. Τώρα σας ξανά βλέπουμε μαζί. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να πεις «ΝΑΙ» σε αυτή τη δουλειά;
Η επανασύνδεση μας. Αυτό και μόνο.
Η τελευταία φορά που δουλέψατε μαζί ήταν στην παράσταση «Greece the musicult» το 2018. Τι σε έκανε να θελήσεις να κάνεις αυτή την παύση;
Όπως το είχα πει και σε εκείνον, δεν άντεχα. Κυρίως σωματικά. Οι παραστάσεις του Μάρκου είναι εξαιρετικά απαιτητικές. Αν δεν μπορείς να δώσεις το 150%, καλύτερα να την κάνεις από κει, με ελαφρά πηδηματάκια.
Είδαμε πως και ο Γιάννης Καπετάνιος, μετά από 20 χρόνια, σταμάτησε τη συνεργασία του με τον Μάρκο Σεφερλή…
Δεν ήμουν εκείνο το διάστημα και δεν ξέρω τους λόγους της αποχώρησης του. Εικάζω ότι θα είχε το ίδιο θέμα με εμένα.
Πιστεύεις ότι μπορεί μια συνεργασία να επηρεάσει τις προσωπικές και φιλικές σχέσεις 2 ανθρώπων;
Η μαγκιά είναι να ξέρεις να ξεχωρίζεις τη δουλειά, από τη φιλία, ή τη συγγένεια.
Ο θεατής βλέπει το τελικό αποτέλεσμα μόνο. Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς των ηθοποιών συντελείται αθέατα στις πρόβες. Πώς βιώνεις τη διαδικασία των προβών;
Λατρεύω τις πρόβες. Θα πω κάτι που ίσως δεν με τιμά και ιδιαίτερα, αλλά εκεί, στη πρόβα συντελείται όλο το θαύμα, η γέννηση ενός άλλου ανθρώπου μέσα από τον ρόλο σου. Όταν αρχίζουν οι παραστάσεις, είμαι σε κάποιο βαθμό, απλό ρομπότ που θα πρέπει να υπηρετώ τα κατεκτημένα της πρόβας.
Ο Μάρκος Σεφερλής τελευταία δέχεται αρκετά αρνητικά σχόλια για τη σάτιρα που κάνει. Πώς το σχολιάζεις εσύ αυτό;
Από τότε που τον γνωρίζω, από το 2002, αρνητικές κριτικές δέχεται. Και μάλιστα, ως επί το πλείστον, από ανθρώπους που δεν έχουν δει τις δουλειές του. Ανήθικο τελείως. Απλά, ενοχλεί επειδή δεν είναι το παιδί που το δημιούργησαν τα media, αλλά είναι αυτοδημιούργητος. Μόνος του τα έχει καταφέρει όλα. Με κινητήρια δύναμη, την Έλενα και τον Χάρη βεβαίως βεβαίως.
Υπάρχει τελικά όριο στη σάτιρα;
Άντε και λέμε ότι υπάρχει. Ποιος θα βάλει αυτά τα όρια; Το μόνο όριο που μπορώ εγώ να βάλω, είναι όταν προσβάλλεις τον άλλον για θέματα που δεν πρέπει να τα σατιρίζουμε. Κάποια αναπηρία, ας πούμε. Κάποια φυσική ανημποριά!!!
Εκτός από την παράσταση στο θέατρο Περοκέ, κάνεις και την σειρά «Αχ Αυτή η θεία μας» στο YouTube και στο κανάλι του “Greek Theater Art”. Πες μας γι’ αυτή τη δουλειά…
Το “Greek Theater Art” και ο άνθρωπος που ηγείται αυτού, είναι ο Γιάννης Μπούσδρος. Ένας υπέροχος άνθρωπος και φίλος που κατοικοεδρεύει στη Στουτγάρδη. Έχουμε συνεργαστεί σε αρκετές δουλειές (μετακαλεί θιάσους από Ελλάδα, εκεί) και όταν μου είπε για τη σειρά είπα αμέσως το ναι. ‘Έλα όμως που δεν μπορούσαμε να βρούμε κοινές ημερομηνίες για να πάω στη Στουτγάρδη. Και έτσι αποφάσισε να αλλάξω ρόλο, να κάνω τον θείο στον οποίο αναφέρονται σε όλη τη σειρά και να κάνουμε το γύρισμα στην Αθήνα. Η χαρά μου μεγάλη και ας είναι ο ρόλος μικρότερος από αυτόν που είχαμε πει να κάνω.
Ποια είναι τα κριτήρια για τις δουλειές που κάνεις;
Τα φράγκα !!!! χιχιχιχιχι. Αστειεύομαι βέβαια. Το κριτήριο που παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο, είναι να αισθανθώ ότι θα περάσω καλά. Βασικά αυτό.
Οι τηλεοπτικές σου εμφανίσεις είναι σπάνιες και επιλεγμένες. Σε τι οφείλεται αυτό;
Ξέρεις ότι δεν κρύβομαι πίσω από το δάκτυλό μου. Οπότε θα σου πω την αλήθεια. Δεν οφείλεται σε εμένα. Δεν έχω προτάσεις. Στην τρέχουσα σεζόν, έκανα μόνο 2 επεισόδια στην σειρά “Μαμά στα κρυφά”. Και μάλιστα σε έναν ρόλο δραματικό, τον οποίο και λάτρεψα. Μετά την τεράστια επιτυχία του “Έρωτα φυγά”, πίστευα ότι κάτι θα άλλαζε, αλλά όχι. Το τηλέφωνο συνεχίζει να μη χτυπά. ΟΚ, το έχω πλέον συνηθίσει.
Έχεις καλλιτεχνικά απωθημένα;
Όχι. Θέλω να είμαι παρών σε ωραίες δουλειές. Να περνάω καλά, όπως είπα και παραπάνω. Επιδαύρους, Ηρώδεια κλπ, τα αφήνω σε αυτούς που τα ονειρεύονται. Και δεν είναι καθόλου ειρωνικό αυτό που λέω.
Πως σου φαίνεται που στην υποκριτική βλέπουμε και τραγουδιστές; Όπως για παράδειγμα τον Χρήστο Μάστορα στην ταινία «Υπάρχω»;
Ειδικά για τον Μάστορα, έχω ακούσει τόσο υπέροχα λόγια, που μόνο αντίρρηση δεν μπορείς να έχεις. Από κει και πέρα, βέβαια έχω αντιρρήσεις με την εισβολή διάφορων ειδικοτήτων, στον χώρο μας. Για κάποιον λόγο, όλοι θεωρούν ότι είναι πανεύκολο να ανέβεις στην πίστα, ναι το έχω ακούσει και αυτό. Βέβαια, είναι και οι εκπομπές που μία σκηνή να κάνει κάποιος σε ένα σήριαλ, μία σεζόν να παίξει σε κάποιο θέατρο, αμέσως μπαίνει η ταμπέλα: Ηθοποιός. Τι λέτε καλέ, αλήθεια; Συνάδελφος δηλαδή, του Μινωτή, της Αρώνη, του Κατράκη κλπ. Όπα ρε, όπα. Λίγη τσίπα παρακαλώ.
Έχεις δηλώσει ότι σκέφτεσαι να αποσυρθείς κάποια στιγμή και να δώσεις προτεραιότητα στην οικογένειά σου. Πώς σου δημιουργήθηκε αυτό;
Χωρίς να έχω στερηθεί την οικογένεια μου, έχω την ανάγκη να είμαι ακόμα περισσότερο δίπλα τους. Και ειδικότερα στην οικογένεια της κόρης μου. Που μας έχει χαρίσει 3 υπέροχα εγγονάκια και επειδή ζουν στο εξωτερικό, θέλω χρόνο να πηγαίνω να ζω μαζί τους και να βοηθώ βεβαίως όσο μπορώ.
Πώς είσαι ως μπαμπάς και ως παππούς;
Θέλω να πιστεύω καλός. Αν κρίνω από τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, τουλάχιστον ως γονείς πρέπει να κάναμε κάτι καλό. Η κόρη μας, μας κάνει συνεχώς υπερήφανους με τα επιτεύγματα της.
Με τη σύζυγό σου μετράς αρκετά χρόνια κοινής πορεία. Τι χρειάζεται για να κρατηθεί τόσα χρόνια ένας γάμος;
Η έλλειψη δικηγόρου ώστε το διαζύγιο να βγει υπέρ μου!!!!!!!! Πέρα από την πλάκα, να ξέρεις ότι όταν περάσει ο έρωτας, κάτι αναπόφευκτο, θα πρέπει να υπάρχει αλληλοσεβασμός, αλληλοϋποστήριξη, αλληλοεκτίμηση. Γενικά να υπάρχει το: αλληλο μπροστά από τα λέξεις.
Ως άνθρωπος πώς είσαι; Πώς θα σε χαρακτήριζες;
Δεν με αγαπώ και ιδιαίτερα. Δεν εκτιμώ τον Θοδωρή. Θα ήθελα να είμαι πιο δυναμικός, πιο διεκδητικός, να πουλάω τον εαυτό μου καλύτερα.
Έχεις μιλήσει ανοιχτά και για το πρόβλημα υγείας σου. Σε έχει κρατήσει ποτέ πίσω σε κάτι που ήθελες να κάνεις;
Όχι, δόξα τον Θεό, όχι. Όλα είναι ακόμα υπό έλεγχο.
Αυτό το διάστημα συνεχίζεται η δίκη του Πέτρου Φιλιππίδη, με τον οποίο έχεις συνεργαστεί στο παρελθόν. Πώς βλέπεις τις εξελίξεις στη δίκη και θα δούλευες ξανά μαζί του;
Χωρίς να παρεξηγηθώ, δεν θα ήθελα να μιλήσω για αυτό. Αισθάνομαι ότι έχουμε μιλήσει υπερβολικά. Ας περιμένουμε να μιλήσει και η Δικαιοσύνη.
Έχεις κάνει και ραδιόφωνο. Αυτό πως προέκυψε και πως ήταν;
Είναι έρωτας το ραδιόφωνο. Να είσαι πίσω από ένα μικρόφωνο και να μιλάς μέσα από τα τραγούδια. Ήμουν στο la famiglia radio, τον πρώτο ραδιοφωνικό σταθμό, δυστυχώς μόνο στο διαδίκτυο, που είναι φιλανθρωπικός. Μαζεύει τρόφιμα, ρουχισμό, παιχνίδια κλπ, τα οποία τα μοιράζει με πλήρη διαφάνεια, σε οικογένειες που έχουν ανάγκη. Και πίστεψε με, είναι πάρα πάρα πολλές.
Είσαι ένας άνθρωπος που δεν «μασάει τα λόγια του» και λέει την άποψη του και τη γνώμη του. Το έχει μετανιώσει ποτέ ή να πεις «γιατί το είπα τώρα αυτό;»
Δυστυχώς, πρώτα μιλάω και μετά βουτάω τη γλώσσα στο μυαλό. Ο αυθορμητισμός μου είναι σε υπερθετικό βαθμό. Αλλά, όχι δεν έχω μετανιώσει. Αφού το είπα, σημαίνει ότι αυτό πίστευα. Οπότε, όλα καλά.
Υπάρχει ένα στερεότυπο για τους καλλιτέχνες, ότι είναι δύσκολοι άνθρωποι, μοναχικοί, ιδιότροποι. Υπάρχει αυτό και το αισθάνεσαι και για τον εαυτό σου;
Όχι, δόξα τον Θεό, όχι. Δύσκολος, καθόλου, μοναχικός με τίποτα, ιδιότροπος κατηγορηματικά όχι.
Ποιο είναι το πιο περίεργο – αστείο πράγμα που σου έχει συμβεί σε παράσταση ή σε γύρισμα;
Πολλά και διάφορα. Τηλεοπτικά, θυμάμαι στη σειρά Χαιρέτα μου τον πλάτανο, φορούσα έναν διαφορετικό σκελετό, από αυτόν που φορώ στη ζωή μου. ‘Ελα όμως που μία φορά, ξέχασα να βγάλω τον σκελετό της ζωής και δεν το πρόσεξε κανείς. Και όταν προβλήθηκε το επεισόδιο, ήμουν στα κοντινά με άλλο σκελετό και στα γενικά, με άλλον. Παγκόσμια πρωτοτυπία!!!
Στο θέατρο, θυμάμαι που σε ένα σκετσάκι με τον Μάρκο, έπρεπε να φοράω ρολόι γιατί παίζαμε με αυτό. Κάποιο βράδυ όμως ξέχασα να το βάλω και ζήτησα από έναν θεατή της πρώτης σειράς, να μου δώσει το δικό του. Και μέχρι να μπει στη σκηνή και ο Μάρκος, το φόρεσα. Ο Μάρκος όμως, μεγάλη γάτα, κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά, πρόσεξε το ρολόι και κατάλαβε τι έγινε. Και αντιλαμβάνεσαι τι έγινε από κει και μετά!!!!
Στατιστικά έχει καταγραφεί ότι οι άνθρωποι που στη δουλειά τους δίνουν γέλιο και χαρά, είναι άνθρωποι που στη ζωή τους είναι στην άλλη πλευρά. Είναι λυπημένοι και μπορεί να αντιμετωπίζουν κατάθλιψη. Μπορεί να έχουν τέτοιες προκλήσεις στη ζωή τους. Αυτό το κομμάτι το βρήκες ποτέ μπροστά σου;
Ευτυχώς δεν είμαι απόλυτα κωμικός. Έχω παίξει σε όλα τα είδη. Και εγώ το έχω αντιληφθεί αυτό που με ρωτάς, αλλά ευτυχώς όσον αφορά σε μένα, όλα καλά. Ακόμα !!!!
Πιστεύεις στον Θεό;
Ναι. Δεν είμαι θρησκόληπτος, πιστεύω χωρίς φανφάρες και να το φωνάζω.
Θεωρείς απαραίτητο για την εξέλιξη ενός ηθοποιού να δοκιμάζει συνεχώς νέα πράγματα και να μην επαναλαμβάνεται;
Τελείως απαραίτητο. Το καλύτερο κομπλιμέντο που μπορείς να μου κάνεις, είναι να μου πεις όσο διαφορετικός είμαι σε κάθε δουλειά. Μόνο τότε αισθάνομαι ότι, ναι, κάτι κάνω και εγώ καλά !!!
Έχεις μετανιώσει για ρόλο ή δουλειά που να έχεις κάνει και γιατί;
Κοίτα. Είμαι στον χώρο 40 χρόνια. Και αισθάνομαι ευλογημένος που είναι δύο η τρεις οι δουλειές που έκανα και δεν θα έπρεπε να είμαι σε αυτές. Ποσοστό αμελητέο.
Σχέδια για το μέλλον που θα μπορούσατε να μοιραστείτε μαζί μας;
Όπως είπα και παραπάνω, πιστεύω στον Θεό, αλλά επειδή γελάει όταν εμείς κάνουμε σχέδια, δεν θέλω να τον κάνω να ξεκαρδίζεται. Και έτσι δεν κάνω σχέδια. Και για να το πω και πιο σοβαρά, ειδικά στον δικό μας τον χώρο, είναι ουτοπία να κάνεις σχέδια. Όνειρα, ναι. Σχέδια καλύτερα όχι.
