Νίκη Λάμη για την κατάψυξη ωαρίων και την προσωπική της ζωή: «Δεν είναι πάρα πολύ εύκολο»

Συνετευξη στο ένθετο “Secret” και τη Σάσα Σταμάτη, παραχώρησε η Νίκη Λάμη.
Η ηθοποιός μεταξύ άλλων εξομολογήθηκε ότι έχει προχωρήσει σε κατάψυξη ωαρίων, ενώ αποκάλυψε πως στην προσωπική της ζωή είναι μόνη της.
Μιλήστε µας για την παράσταση “Μαμά µου”, όπου πρωταγωνιστείτε, στο θέατρο “Μουσούρη”, μαζί µε τη Σοφία Βογιατζάκη.
Πρόκειται για ένα υπέροχο έργο, ένα πάρα πολύ ωραίο έργο, που, µε αφορμή κάτι το οποίο είναι σουρεαλιστικό, βγαίνουν πράγματα τα οποία ζούμε στην καθημερινότητά µας. Βγαίνει το πρόβλημα που έχουμε οι άνθρωποι να συνδεόμαστε μεταξύ µας, βγαίνει πως όλα αυτά που κουβαλάμε από μικροί μας καθορίζουν και χτίζουμε έναν τοίχο και δυσκολευόμαστε να αγαπήσουμε και να δεχτούμε την αγάπη. Ο ρόλος µου είναι αυτή η κατηγορία, η οποία από πολύ μικρή έχει κλειστεί και έχει πει “εγώ μόνη µου θα τα καταφέρω όλα. Θα είμαι απόλυτα ανεξάρτητη, απόλυτα αυτάρκης, δεν θα χρειάζομαι κανέναν, αλλά όχι γιατί δεν θέλω στην πραγματικότητα, αλλά γιατί φοβάμαι ότι θα πονέσω πάλι, ξανά και ξανά”. Είναι μια κοπέλα που την παράτησαν οι γονείς της, μια κοπέλα που έχει ζήσει πράγματα που δεν είναι φυσιολογικά. Έτσι, λοιπόν, αυτή η κοπέλα αναγκάστηκε να “κλειδώσει” τόσο πολύ, να πετύχει όσο πιο πολύ γίνεται και να ορίσει τη ζωή της. Αλλά η ανάγκη για αγάπη έρχεται και της “χτυπάει” την πόρτα κάποια στιγμή µε έναν τρόπο σουρεαλιστικό.
Ήθελε να υιοθετήσει ένα παιδάκι και κατάλαβε ότι μόνη της δεν μπορεί να το κάνει, οπότε αναγκαστικά απάντησε σε μια αγγελία για να νοικιάσει μια μητέρα, ώστε να μπορέσει να υιοθετήσει ένα παιδί. Εκεί, μέσα από αυτή την ανάγκη της, όπως είχε μάθει να πληρώνει και να παίρνει αυτό που θέλει, γνώρισε αυτή τη γυναίκα και άρχισε σιγά-σιγά να συνδέεται µε κάποιον τρόπο και να καταλαβαίνει ότι υπάρχει και αυτό. Ώσπου φτάνουμε στο τέλος, όπου, ουσιαστικά µε μια αλλαγή στη συνθήκη, αλλάζει η συμφωνία και εκεί βλέπουμε ότι αντιδρά.
Η συνεργασία σας µε τη Σοφία Βογιατζάκη πώς είναι;
Είναι φανταστική. Και ενώ είμαστε μαζί και στην παράσταση “Μπαμπάδες µε ρούμι”, εδώ, επειδή είμαστε δύο άτομα πάνω στη σκηνή, είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Εγώ δεν το καταλαβαίνω, αισθάνομαι την ίδια οικειότητα, αλλά µας λένε πόση χημεία έχουμε όλοι όσοι έρχονται να δουν την παράσταση.
Οι σχέσεις σας µε τη μητέρα σας πώς είναι;
Οι σχέσεις µου είναι καλές, αλλά αναγνωρίζω πολλά κομμάτια µου μέσα από αυτή την ηρωίδα. Εμένα οι γονείς µου µε έκαναν σε πάρα πολύ μικρή ηλικία, όταν ήταν 19 χρόνων. Είχε και αυτή τη δική της παιδικότητα. Είναι σαν ένα παιδί να μεγαλώνει ένα άλλο παιδί – αυτό, από µόνο του, σίγουρα δημιουργεί κάποια ελλείμματα.
Το δικό σας καμπανάκι της μητρότητας έχει χτυπήσει;
Έχει χτυπήσει. Δεν είναι όμως καμπανάκι μητρότητας. Έχει χτυπήσει το καμπανάκι μιας ουσιαστικής σύνδεσης, όχι καθαυτής της μητρότητας. Μιας σύνδεσης όπου εν δυνάμει θα μπορούσαν να γίνουν ωραία πράγματα αν οι δυο αυτοί άνθρωποι είναι ωραία μαζί. Το θέμα δεν είναι το καμπανάκι της μητρότητας, γιατί μπορούμε πια να το κάνουμε και μόνες µας – έχω καταψύξει τα ωάριά µου και δεν αγχώνομαι.
Το θέμα είναι όταν εσύ αισθάνεσαι ότι έχεις “φάει” αρκετό χρόνο για να λύσεις και να λειάνεις τυχόν θέματά σου. Γιατί να µπεις στη διαδικασία και, αν δεν έχεις λύσει κάποια πράγματα, να τα περάσεις στο παιδί σου, επειδή απλώς χτύπησε το καμπανάκι; Και εκεί αναρωτιέμαι αν είναι κοινωνικό ή αν είναι αληθινό.
Γιατί αποφασίσατε να κάνετε κατάψυξη ωαρίων;
Γιατί δεν είχα νιώσει μέχρι τότε µε τους συντρόφους µου ότι ήταν κάτι το οποίο ήθελα να µε οδηγήσει εκεί. Ήθελα να το κάνω γιατί μπορούμε, γιατί η επιστήμη έχει προχωρήσει. Δεν θα εξετάσω καθόλου αν είναι σωστό ή λάθος. Μας παρέχεται μια δυνατότητα, οι ρυθμοί που ζούμε είναι αυτοί, ακολουθούμε τους ρυθμούς, γιατί έτσι είναι η ζωή, είμαστε άνθρωποι, είμαστε επαγγελματίες… Αυτή τη δυνατότητα που µας παρέχεται εγώ την πήρα.
Είναι απλή η διαδικασία;
Είναι ένα πράγμα το οποίο δεν είναι πάρα πολύ εύκολο. Μπαίνεις σε μια διαδικασία. Είναι ουσιαστικά εξωσωματική χωρίς τη γονιμοποίηση. Εγώ το πήρα στο μυαλό µου καθαρά ως μια δυνατότητα. Βλέπω ότι είμαι σε μια ηλικία παραγωγική και αναπαραγωγική, αλλά δεν έχω αισθανθεί ακόμη αυτή την επιθυμία. Έτσι, είπα να το κάνω µε αυτόν τον τρόπο και όχι αργότερα.
Στην προσωπική σας ζωή πώς είστε;
Είμαι καλά, γιατί, έπειτα από πολλά χρόνια, είμαι μόνη µου. Οπότε απολαμβάνω αυτό το κομμάτι. Δεν ήξερα πώς είναι να είσαι μόνη σου.