Καλεσμένη στην εκπομπή “Μαμά-δες”της ΕΡΤ με τη Τζένη Θεωνά, βρέθηκε η Μαρκέλλα Γιαννάτου.
Η ηθοποιός μεταξύ άλλων μίλησε για τη 16 μηνών κόρη της, Μελία και τη γέννησή της, στο πόσο σημαντική υπήρξε η βοήθεια της μητέρας της στο μεγάλωμά της, αλλά και για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στο τέλος της εγκυμοσύνης.
«Η Μελία είναι 16 μηνών. Περπατάει αστεία, είναι χορευτικό το περπάτημά της, γελάω, προσπαθώ να μην το καταλαβαίνει ότι την κοροϊδεύω με αυτή την έννοια, αλλά περνάω πολύ ωραία. Θέλει να με κοροϊδεύει. Εγώ δεν περνάω καλά με τα έντομα, οπότε κάποια στιγμή τη βλέπω που κάτι παίρνει, το κρατάει πάνω της, βλέπω ότι αυτό κουνιέται και το βάζει στο στόμα της. Έχω αυτό το δευτερόλεπτο, το βγάζω από το στόμα της, το πετάω και μετά έκανα κάτι χορευτικό. Από τότε, η μικρή μου κάνει πως κάτι βάζει στο στόμα της, μόνο και μόνο για να με δει να κάνω αυτό», είπε η Μαρκέλλα Γιαννάτου και πρόσθεσε: «Χωρίς τη μαμά, που έχει αναλάβει το μεγαλύτερο φορτίο, δεν θα είχα ζωή. Δεν θα μου ήταν εύκολο να μεγαλώσω το παιδί μου».
«Δούλευα μέχρι μια εβδομάδα πριν γεννήσω. Σταμάτησα επειδή κόλλησα covid, όχι γιατί θα γεννούσα. Στο γύρισμα βλέπαμε βιντεάκια πως παίρνουν τον πλακούντα, γιατί μου έλεγαν πως κάπου εδώ θα γίνει τώρα. Επειδή εκεί στη μία εβδομάδα πριν γεννήσω έπαθα χολόσταση, πήρα τον γυναικολόγο μου και μου είπε στις 2 το πρωί “φτιάξε το βαλιτσάκι σου και έλα στις επτά γιατί μάλλον θα πάρουμε το παιδί”. Αρχικά ένιωσα φαγούρα, πανικό και κοίταγα πόσες του μήνα έχει γιατί έχω σκαλώματα με τους αριθμούς δεν ήθελα να μου γεννηθεί νούμερο που δεν θέλω. Τελικά οι εξετάσεις δεν ήταν σε σημείο να χρειαστεί να μου το πάρουν. Πήγα να γεννήσω με χολόσταση και Covid», ανέφερε η Μαρκέλλα Γιαννάτου.
«Στον τοκετό ένιωσα ανάμεικτα συναισθήματα που δεν προχώρησα σε φυσιολογικό τοκετό που πάρα πολύ ήθελα και έκλαιγα και έλεγα “μην μου το κάνετε αυτό, θέλω να γεννήσω φυσιολογικά”. Απλώς στην καισαρική κάτι δεν πήγε πολύ καλά σε σχέση με την επισκληρίδιο, δεν ήταν μία εμπειρία πολύ ευχάριστη. Χρειάστηκε να μείνω στο οξυγόνο χωρίς τη μικρή αλλά δεν αποτυπώθηκε μέσα μου ως κάτι τραγικό», εξομολογήθηκε η Μαρκέλλα Γιαννάτου.
«Έκλαψα με το που γύρισα σπίτι, μετά το μαιευτήριο. Μετά δεν ξαναέκλαψα, αλλά όταν γύρισα, έκλαιγα χωρίς να καταλαβαίνω τον λόγο και για ώρα. Αν εκεί δεν ήταν η μαμά μου… Είχε πάρει την μικρή αγκαλιά, εγώ έκλαιγα στο πάτωμα. Πέρασε κάποια στιγμή. Στη δουλειά επέστρεψα 10 ημέρες μετά. Νομίζω με βοήθησε, με έβγαζε από όλα αυτά τα άγχη», είπε η Μαρκέλλα Γιαννάτου.
«Στη δουλειά επέστρεψα δέκα μέρες μετά τον ερχομό της μικρής και νομίζω ότι με βοήθησε αυτό. Δηλαδή με έβγαζε λίγο από όλα αυτά τα άγχη και είχε έρθει η μανούλα μου από την Κέρκυρα στην Αθήνα εκείνες τις ημέρες. Στην αρχή ζορίστηκα, στα πρώτα γυρίσματα, μου έλειπε πάρα πολύ η μικρή. Νόμιζα ότι είμαι η χειρότερη μαμά του πλανήτη που είχα αφήσει το παιδί, 10 ημερών, στη μαμά μου. Εν τέλει, όμως, νομίζω ότι μου έκανε καλό γιατί δεν πέρασα ούτε αυτή τη δυσκολία που είχα ακούσει από άλλες μαμάδες, όταν τελικά πάνε για δουλειά που έχει περάσει και περισσότερος καιρός. Κάπως σε μένα ήρθε συνεχόμενα, σαν να μπήκα να κάνω μια επέμβαση και επέστρεψα. Καλό μου έκανε και νομίζω πως καλό έκανε και στη μικρή», αποκάλυψε η Μαρκέλλα Γιαννάτου.
