Συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ!, παραχώρησε η Αναστασία Παντούση.
Η ηθοποιός μεταξύ άλλων αποκάλυψε πώς αντέδρασε ο Μανούσος Μανουσάκης όταν έμαθε για τη σχέση της με τον Ιωάννη Παπαζήση.
Τον πρώτο σου πρωταγωνιστικό ρόλο σου τον έδωσε στο Κόκκινο ποτάμι ο Μανούσος Μανουσάκης, που «έφυγε» πριν από λίγες μέρες.
Μου είναι δύσκολο να μιλήσω για αυτό. Μας ήρθε πολύ ξαφνικά, και δεν μπορώ να φανταστώ να μιλάω για τον Μανούσο χωρίς τον Μανούσο. (Συγκινείται.) Ο Μανούσος μού έκανε ένα τεράστιο δώρο. Η Ιφιγένεια ήταν σταθμός στην πορεία μου, με έκανε να αγαπήσω περισσότερο τον χώρο της υποκριτικής, τη δουλειά μου, να τη σέβομαι περισσότερο γιατί ο ίδιος τη σεβόταν. Υπήρξε πρότυπο, αγαπούσε τους ηθοποιούς του. Μακάρι όλοι οι σκηνοθέτες να είναι σαν εκείνον. Δεν είναι τυχαίο που όλοι οι ηθοποιοί και οι συντελεστές έχουμε ακόμη επικοινωνία, κάτι που το δημιούργησε ο ίδιος. Υπήρξε εξαιρετικός, κύριος, ευγενής, μας άνοιξε το σπίτι του, μας έκανε τα τραπέζια του, ένας δάσκαλος και γονιός μαζί.
Ποια εικόνα του κρατάς στη μνήμη σου;
Όταν ολοκληρώσαμε μία από τις τελευταίες, δύσκολες σκηνές από τον πρώτο κύκλο στο Κόκκινο ποτάμι, θυμάμαι, ήρθε και με αγκάλιασε με υγρό βλέμμα. Ήταν συγκινημένος. Μου έδωσε μια όμορφη αγκαλιά που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Ξέρεις, αυτό που έκανε ο Μανούσος ήταν ότι σεβόταν τους θεατές. Καθόταν με το κοινό, τον έβλεπαν και του μιλούσαν, και μετά μας μετέφερε τα λόγια που του έλεγαν. «Λες να το κάνουμε έτσι αυτό που μου είπαν;» θυμάμαι να λέει.
Περίμενες ότι στα γυρίσματα αυτής της τόσο σημαντικής για σένα σειράς θα γνώριζες και τον έρωτα στο πρόσωπο του συμπρωταγωνιστή σου, Ιωάννη Παπαζήση;
Ήταν το κάρμα του Ποταμιού. (Γελάει.) Η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα. Στην αρχή δεν μιλούσαμε ιδιαίτερα με τον Ιωάννη, αλλά μετά που ήρθε μια καλή συνεργασία αρχίσαμε να επικοινωνούμε και, όπως περιγράφει και ο Οδυσσέας Ελύτης, ήταν «απ’ αλλού φερμένο».
Αλήθεια, ο Μανούσος Μανουσάκης γνώριζε για τη σχέση σας;
Στη δική μας περίπτωση, ο έρωτας ήρθε μετά. Δεν ήμασταν μέσα στα γυρίσματα όταν το έμαθε. Θυμάμαι πως όταν του το είπαμε με τον Ιωάννη, εκείνος δεν είπε τίποτα, χαμογέλασε με νόημα, σαν να το περίμενε ότι θα συμβεί.
