Οι Μάγισσες (Roald Dahl’s The Witches) στους κινηματογράφους

Οι Μάγισσες (Roald Dahl's The Witches) στους κινηματογράφους

Ο βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης Ρόμπερτ Ζεμέκις (“Forrest Gump”) επιστρατεύει ένα υπέρλαμπρο καστ και επιστρέφει με μία φανταστική περιπέτεια, μία θεαματική υπερπαραγωγή βασισμένη στο αγαπημένο βιβλίο του Ρόαλντ Νταλ «Οι Μάγισσες». Μία σκοτεινά χιουμοριστική και συγκινητική ιστορία από τον αριστοτέχνη του είδους για ένα ορφανό αγόρι στη δίνη μιας ομάδας δαιμόνιων μαγισσών που σκοπεύουν να εξολοθρεύσουν τα παιδιά όλου του κόσμου.

Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι βραβευμένες με Όσκαρ, Αν Χάθαγουεϊ (“Οι Άθλιοι”, “Η Συμμορία των 8”) και Οκτάβια Σπένσερ (“Οι υπηρέτριες”, “Η μορφή του νερού”), μαζί με τον υποψήφιο για Όσκαρ, Στάνλεϊ Τούτσι (“Αγώνες Πείνας” , “Παραδεισένια Οστά”) και την Κριστίν Τσένογουεθ (“Glee”, “BoJack Horseman”). Ο ανερχόμενος Τζαζίρ Μπρούνο (“Atlanta”) αναλαμβάνει τον ρόλο του μικρού Αγοριού και ο βραβευμένος κωμικός θρύλος Κρις Ροκ δίνει τη φωνή του στον αφηγητή της ιστορίας.

 Σύνοψη

 1967, Αμερική: Ένα νεαρό ορφανό αγόρι πηγαίνει να ζήσει με την αγαπημένη του γιαγιά (Οκτάβια Σπένσερ) στην Αλαμπάμα. Μόλις, όμως, συναντήσουν κάποιες παραπλανητικά λαμπερές, αλλά απόλυτα διαβολικές μάγισσες, η γιαγιά αναλαμβάνει δράση και απομακρύνεται με το αγόρι σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο δίπλα στη θάλασσα. Δυστυχώς, καταφθάνουν ακριβώς την ίδια στιγμή που η Ανώτατη Μάγισσα (Χάθαγουεϊ) έχει συγκεντρώσει μυστικά μάγισσες από όλο τον κόσμο για να πραγματοποιήσει τη διαβολική αποστολή της.

Οι Μάγισσες είναι αληθινές!

Τι ξέρουμε για τις μάγισσες: Φοράνε πάντα γάντια, ακόμα κι αν κάνει ζέστη. Τα ρουθούνια τους είναι μεγαλύτερα από το κανονικό. Φοράνε όλες περούκα για να κρύψουν τα φαλακρά κεφάλια τους. Έχουν στόματα που ανοίγουν διάπλατα μέχρι τα αυτιά τους. Και το πιο σημαντικό; Είναι γνήσια κακιασμένες!

Το βιβλίο του Ρόαλντ Νταλ είναι μία παράξενα αστεία και συγκινητική ιστορία για ένα νεαρό αγόρι που σκοντάφτει πάνω σε μία μυστική κοινότητα μαγισσών και που, με τη βοήθεια της καλής γιαγιάς του, πρέπει να εμποδίσει το νοσηρό τους σχέδιο να μεταμορφώσουν όλα τα παιδιά του κόσμου σε ποντίκια. Στα χέρια του αριστοτέχνη Ρόμπερτ Ζεμέκις το βιβλίο γίνεται μία συναρπαστική οπτική εμπειρία.

«Είναι μία διαβολική ιστορία» λέει ο δημιουργός Ρόμπερτ Ζεμέκις, που ανέλαβε την κινηματογραφική μεταφορά με μεγάλο ενθουσιασμό. «Τα βιβλία του είναι όπως όλα τα σπουδαία παιδικά βιβλία, δεν είναι στα αλήθεια παιδικά. Έχουν παιδιά ως κεντρικούς χαρακτήρες, οπότε τα παιδιά τα απολαμβάνουν, αλλά αρέσουν σε όλες τις ηλικίες και αυτή η ταινία είναι για όλους».

«Νομίζω ότι αυτό το βιβλίο είναι από τα καλύτερα του, αν όχι το καλύτερο, και γι’ αυτό ήθελα να το κάνω ταινία. Οι μάγισσες είναι διαβολικά υπέροχες.  Είναι κακιασμένες και αμετανόητες. Θέλουν να ξεφορτωθούν τα παιδιά όλου του κόσμου. Μου φάνηκε μία υπέροχη και ανατρεπτική ιδέα για παιδικό βιβλίο».

Παρά τις σωματικές τους ανωμαλίες, οι μάγισσες συχνά μοιάζουν με κομψές, λαμπερές κυρίες που κυκλοφορούν με γιοτ στη Ριβιέρα, απαλλαγμένες από τις μαγικές σκούπες τους. Η Αν Χάθαγουεϊ πρωταγωνιστεί στον ρόλο της υπερ-εκλεπτυσμένης Ανώτατης Μάγισσας. «Ο Ρόαλντ Νταλ επινοεί τρομαχτικούς χαρακτήρες καλύτερα από όλους και μπολιάζει το κακό σε κοινά πράγματα, οπότε είναι οικείο, διασκεδαστικό και ανατριχιαστικό μαζί» λέει η Χάθαγουεϊ.

Η ηθοποιός ήταν ενθουσιασμένη που θα συνεργαζόταν με τον θρυλικό σκηνοθέτη Ζεμέκις. «Ο Μπομπ καταλαβαίνει τις αποχρώσεις του καρτουνίστικου χιούμορ σε μία ταινία με συναισθηματικό βάθος. Έχει γράψει τους κανόνες του τι είναι τεχνολογικά δυνατό στον κινηματογράφο. Όταν συνδυάσεις τη φαντασία του με το επίπεδο της τεχνικής του δεξιότητας μαζί με μία ιστορία του Ρόαλντ Νταλ, τότε έχεις έναν συναρπαστικό συνδυασμό».

Η μείξη του αστείου με το φανταστικό, όπως για παράδειγμα η μεταμόρφωση των μαγισσών από κομψές κυρίες σε απαίσια πλάσματα, αλλά και των χαριτωμένων παιδιών σε ποντίκια, έλκυσε το ενδιαφέρον του Ζεμέκις που ανταποκρίθηκε και στα βαθύτερα θέματα της ιστορίας του Νταλ. «Η ιστορία πραγματεύεται την αποδοχή και τη διαφορετικότητα. Είναι ένα ταξίδι για να βρούμε τον αληθινό εαυτό μας και να γίνουμε αποδεκτοί. Είναι διαχρονική ιστορία και γι’ αυτό αρέσει σε τόσες γενιές αναγνωστών» λέει ο δημιουργός.

Την ιστορία αφηγείται ένας κεντρικός χαρακτήρας, το ανώνυμο Αγόρι, που ζει με τη γιαγιά του, όταν μένει ορφανό. «Η ιδέα ότι χάνεις τους γονείς σου είναι ένας πανανθρώπινος φόβος» λέει ο Ζεμέκις. «Δεν είναι μόνο ένας φόβος που έχουν τα παιδιά. Τον έχουμε όλοι και έτσι συναισθανόμαστε τον κύριο χαρακτήρα που μας τραβάει στην ιστορία από την αρχή».

Η Οκτάβια Σπένσερ υποδύεται τη Γιαγιά, έναν χαρακτήρα με ανεξάντλητη αγάπη που προετοιμάζει το Αγόρι για το μέλλον, παραδίδοντας ασυνήθιστα μαθήματα όπως πώς να εντοπίζει μια μάγισσα. «Ήθελα να παίξω τον ρόλο για πολλούς λόγους» λέει η Σπένσερ. «Θαυμάζω τον Μπομπ Ζεμέκις, νομίζω ότι είναι ένα μεγάλο ταλέντο στον χώρο. Είμαι θαυμάστρια του και έχω διαβάσει το βιβλίο του Νταλ που ασχολείται με πολλά ενδιαφέροντα θέματα. Ένιωσα ότι ο ρόλος της Γιαγιάς θα είχε ενδιαφέρον. Δεν είναι μια συνηθισμένη γιαγιά. Είναι μία απολαυστική, τρομαχτική και διασκεδαστική ταινία και ήθελα να συμμετάσχω και να συνεργαστώ με την Αν».

Το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας διαδραματίζεται σε ένα ξενοδοχείο όπου η Γιαγιά και το εγγόνι καταφεύγουν (ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν!) για να γλιτώσουν από τις μάγισσες που εισβάλλουν στην πόλη τους. Καθώς η ιστορία προχωράει, το Αγόρι και η Γιαγιά συναντάνε όλο και περισσότερες μάγισσες, αποκαλύπτοντας την προειδοποίηση του Νταλ: τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται, μία προειδοποίηση για να μην κρίνουμε κάποιον μόνο από την εμφάνιση.

O Στάνλεϊ Τούτσι πρωταγωνιστεί στον ρόλο του διευθυντή του ξενοδοχείου που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με ένα συνέδριο μαγισσών και τις φήμες για μία επιδρομή τρωκτικών. Ο Τούτσι, όπως η Χάθαγουεϊ και η Σπένσερ, είχε ενθουσιαστεί με την ευκαιρία να συνεργαστεί με τον Ζεμέκις, ειδικά σε κινηματογραφική μεταφορά βιβλίου του Νταλ. «Ο Ρόμπερτ Ζεμέκις είναι ένας τιτάνας του κινηματογράφου. Άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε ταινίες. Έκανε κάτι καταπληκτικό με τον Ρότζερ Ράμπιτ.

Έχει καταπληκτική καριέρα και απίστευτο ταλέντο». Σε ό,τι αφορά τον Ρόαλντ Νταλ, ο ηθοποιός είναι επίσης φαν, απολαμβάνοντας το σκοτάδι που άλλοι παιδικοί συγγραφείς αποφεύγουν. «Δεν φοβόταν το σκοτάδι και τα παιδιά το θέλουν το σκοτάδι. Εμείς το φοβόμαστε πιο πολύ από τα παιδιά. Το κατάλαβε αυτό. Είναι, επίσης, απίστευτα αστείος με ένα χιούμορ που συχνά πηγάζει από το σκοτάδι».

Το Αγόρι, που υποδύεται ο πρωτοεμφανιζόμενος Τζαζίρ Μπρούνο, έχει για βοηθό ένα γλυκό και αυθάδικο ποντικάκι με το όνομα Ντέιζι με τη φωνή της ταλαντούχας Κρίστιν Τσένογουεθ. Η ηθοποιός λέει ότι της άρεσε πολύ ο χαρακτήρας για τη δυνατή του φύση παρά το μικροσκοπικό του μέγεθος. «Θα την αποκαλούσα μια μικρή αρχηγό» λέει για τον ρόλο της.

Η ίδια η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα από την αφήγηση του Αγοριού που πια έχει μεγαλώσει μέσα από την ιδιαίτερη φωνή του Κρις Ροκ. «Ήθελα να συνεργαστώ με τον Ρόμπερτ Ζεμέκις και είχε αυτό τον ρόλο για μένα» λέει ο Ροκ. «Δεν είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ μαζί του εδώ και 30 χρόνια, οπότε την άρπαξα. Επίσης, παίζει και η Αν Χάθαγουεϊ στην ταινία, η Οκτάβια Σπένσερ, ο Στάνλεϊ Τούτσι… είναι οι καλύτεροι, μια σπουδαία ιστορία, ένας σπουδαίος σκηνοθέτης, πολλοί σπουδαίοι ηθοποιοί».

Για να διηγηθεί την ιστορία ο Ζεμέκις συνεργάστηκε με τη σεναριογράφο Κένια Μπάρις προκειμένου να χτίσουν μαζί πάνω σε ένα σενάριο του παραγωγού της ταινίας Γκιγιέρμο ντελ Τόρο. «Θαυμάζω τον Ρόαλντ Νταλ. Οι ιστορίες του έχουν ανατροπή, μία μείξη σκότους, μαγείας, αβεβαιότητας και σαγήνης. Όλα αυτά συνδυάστηκαν με την ικανότητα του Μπομπ Ζεμέκις και ήταν το τέλειο ταίριασμα. Δεν μπορούσα να απορρίψω την ευκαιρία να γράψω το σενάριο μαζί του» λέει η Μπάρις.

Οι δημιουργοί μετέφεραν την πλοκή της ιστορίας από την Ευρώπη στην Αμερική και συγκεκριμένα στην πολιτεία της Αλαμπάμα. Η ιστορία της ταινίας διαδραματίζεται όχι στη σύγχρονη εποχή, αλλά στην Αμερική της δεκαετίας του 1960. «Μας επέτρεψε να πούμε την ιστορία με έναν πιο γοητευτικό τρόπο, πριν τα κινητά και τις κάμερες παρακολούθησης» εξηγεί ο Ζεμέκις. «Το πιο σημαντικό ήταν να διατηρήσουμε το ύφος του βιβλίου. Αυτό ήταν το κλειδί». Με τους χαρακτήρες να συμπεριλαμβάνουν από μικρά παιδιά μέχρι μία καταπληκτική γιαγιά, η ταινία είχε έναν χαρακτήρα για όλες τις ηλικίες. Η επιλογή του εντυπωσιακού καστ ήταν μια απολαυστική διαδικασία για τον Ζεμέκις.

«Ήμουν ιδιαίτερα ενθουσιασμένος με το καστ» λέει ο δημιουργός. «Είχαμε την Αν Χάθαγουεϊ στον ρόλο της Ανώτατης Μάγισσας και έκανε φανταστική δουλειά, εξαπολύοντας όλες τις νοσηρές ποιότητες του χαρακτήρα. Είχαμε την Οκτάβια Σπένσερ στον ρόλο της Γιαγιάς του Αγοριού και είναι μια υπέροχη συνεργάτιδα, μία δραματική ηθοποιός με σπουδαίες κωμικές αποχρώσεις.

Είχαμε τον Στάνλεϊ Τούτσι στην ταινία και μου άρεσε να συνεργάζομαι μαζί του και είμαι θαυμαστής του, μπορεί να κάνει τα πάντα. Ανακαλύψαμε τον Τζαζίρ Μπρούνο, ένα νεαρό αγόρι που είναι ανερχόμενο καθώς και ένας καταπληκτικός φυσικός ηθοποιός».

Η Αρχηγός των Μαγισσών

Μεγαλώνοντας η Αν Χάθαγουεϊ αγαπούσε τις ιστορίες του Ρόαλντ Νταλ. «Ένα από τα πολλά πράγματα που αγαπώ στο έργο του Νταλ είναι η τρυφερότητα του και πώς τα συναισθήματα των παιδιών είναι αληθινά. Συχνά τα παιδικά βιβλία έχουν την τάση να δείχνουν τα πάντα μέσα από ένα ροζ φίλτρο, ενώ τα βιβλία του Νταλ, ειδικά οι Μάγισσες, τα βλέπουν όλα καθαρά και με φρέσκο τρόπο».

Όπως περιγράφεται και στο σενάριο του Νταλ, η Ανώτατη Μάγισσα είναι καθηλωτικά όμορφη με τέλειο αλαβάστρινο δέρμα, τέλεια ζυγωματικά, υπέροχα φρύδια και κατακόκκινα χείλη. Όμως, παρόλη την απαράμιλλη φυσική ομορφιά της, η καρδιά της είναι νοσηρή. Η Αν Χάθαγουεϊ ήθελε να εξερευνήσει αυτό το τρομαχτικό δημιούργημα της φαντασίας του Νταλ.

«Είναι σκέτος εφιάλτης, αλλά ένας πολύ διασκεδαστικός εφιάλτης. Μισεί τα πάντα. Τίποτα δεν την ικανοποιεί. Δεν βρίσκει χαρά πουθενά» λέει η ηθοποιός.

Στην ιστορία, η Ανώτατη Μάγισσα είναι επικεφαλής ενός συνεδρίου που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται τα παιδιά, ενώ στην πραγματικότητα όλες οι παρευρισκόμενες μισούν τα παιδιά. Έχει, μάλιστα, δημιουργήσει ένα μαγικό φίλτρο που μετατρέπει τα παιδιά σε ποντίκια με σκοπό να τα ξεφορτωθεί μια κι έξω.

«Θεωρεί τον κόσμο πολύ οδυνηρό και προσπαθεί να προκαλέσει τον μεγαλύτερο δυνατό πόνο, ενώ εντωμεταξύ παραμένει πανέμορφη» προσθέτει η Χάθαγουεϊ.

Η Ανώτατη Μάγισσα έρχεται από τη Νορβηγία, οπότε η ηθοποιός έδωσε μια ανάλογη προφορά στον χαρακτήρα. Ακούγεται εύκολο, αλλά δεν ήταν και τόσο. «Το σενάριο έλεγε ότι είχε μια παράξενη σκανδιναβική προφορά, οπότε άρχισα να ψάχνω σκανδιναβικές προφορές, αλλά είναι στην πραγματικότητα πολύ γλυκές» λέει. «Είναι υψηλές τονικά και έχουν μία μουσικότητα και σκέφτηκα ότι κανείς δεν πρόκειται να με βρει τρομαχτική».

Η έρευνα της την οδήγησε στην παλιά νορβηγική γλώσσα. «Βρήκα το βίντεο ενός ακαδημαϊκού που ερμήνευε ποίηση και μιλούσε με έντονο ρο, ακουγόταν μαγικός με έναν σκοτεινό τρόπο. Με μάγεψε. Οπότε άρχισα να μιλάω έτσι». Αργότερα, μοιράστηκε την προφορά με τον Ζεμέκις, ο οποίος της ανέφερε μία ατάκα από το βιβλίο για τον ήχο του τραγανού μπέικον. «Οπότε, ανέμειξα αυτό τον ήχο με την προφορά και βρήκα την τελική προφορά».

Αυτή η περιπέτεια δεν ήταν η μόνη για την ηθοποιό που χρειάστηκε να πετάει για τις ανάγκες του γυρίσματος. «Συνήθως όλοι με κοιτάνε σαν να είμαι τρελή όταν λέω πράγματα όπως μπορώ να χορεύω πετώντας πάνω από τα φαλακρά κεφάλια των μαγισσών; Αλλά ο Μπομπ, που έχει απεριόριστη φαντασία και όλη την τεχνογνωσία για να το υποστηρίξει λέει ναι γιατί όχι; Ξέρω πώς θα το κάνουμε. Και μετά το πετυχαίνει. Φανταστικό!

Ευχαριστώ!» λέει γελώντας η ηθοποιός.

«Δεν είχε σημασία ποιος είσαι, ή πώς μοιάζεις, φτάνει να αγαπάει κάποιος».

Γιαγιά

Περιγράφεται ως σκληρή με τρυφερή καρδιά, είναι το είδος της γιαγιάς που δεν διστάζει να σ’ τις βρέξει αν το αξίζεις, ή να σου δώσει μια μεγάλη αγκαλιά αν το χρειάζεσαι. Η Γιαγιά ήταν ένας ρόλος που η Οκτάβια Σπένσερ δεν μπορούσε να παραβλέψει. Το βιβλίο άλλωστε είναι ένα από τα αγαπημένα της Σπένσερ, κυρίως γιατί πραγματεύεται θέματα που είναι επίκαιρα.

«Η γραφή του Νταλ είναι ιδιοφυής» λέει η Σπένσερ. «Ο Μπομπ Ζεμέκις έχει όλο τα πακέτο: το χιούμορ, τη γοητεία, την τρομάρα και στο τέλος τα μαθήματα της ζωής».

Όταν ο νεαρός ήρωας χάνει τους γονείς του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, η Γιαγιά τον αναλαμβάνει και τον παίρνει να ζήσουν στην Αλαμπάμα. Είναι πολύ συμπονετική και τον αγαπάει περισσότερο από καθετί. Θέλει να τον βοηθήσει να πενθήσει και τελικά να συνεχίσει με τη ζωή του. «Πρέπει να προετοιμάσει τον εγγονό της για τη ζωή και ξέρει ότι η πορεία του δεν θα είναι εύκολη» λέει η Σπένσερ. «Οπότε, δεν του χαρίζεται, αλλά είναι και ένας ώμος για να γείρει όταν τη χρειάζεται. Μου αρέσει αυτή η ισορροπία. Είναι αστεία, αγαπησιάρα και σκληρή εκεί που πρέπει. Είναι πανίσχυρη».

«Είναι μια καταπληκτική ηθοποιός. Μία υπέροχη δραματική ηθοποιός, με κωμικές ευαισθησίες» λέει ο Ζεμέκις.

«Δεν κουβαλάτε κανένα ποντίκι πάνω σας, έτσι δεν είναι;»  Ο Κύριος Στρίνγκερ

Το λαμπερό καστ περιλαμβάνει τον Στάνλεϊ Τούτσι στον ρόλο τους διευθυντή του ξενοδοχείου, του Κυρίου Στρίνγκερ. «Είναι πολύ σχολαστικός και όταν βλέπει κάποιον που δεν πιστεύει ότι ταιριάζει στο ξενοδοχείο, τότε ενοχλείται. Όμως, προσπαθεί να κάνει το σωστό για το ξενοδοχείο και τους μεγαλοαστούς πελάτες του -στην περίπτωση αυτή είναι μάγισσες- οπότε τελικά παίρνει το μάθημα του» λέει ο ηθοποιός.

Για να τον δικαιώσει, ο Τούτσι εξηγεί ότι οι μάγισσες «έχουν έρθει σαν μέλη ανθρωπιστικής οργάνωσης για την προστασία των παιδιών, ενώ είναι το ακριβώς αντίθετο. Μισούν τα παιδιά και θέλουν να τα σκοτώσουν. Οι μάγισσες δεν μπορούν να τα νικήσουν. Τους προκαλούν ναυτία και δεν αντέχουν τη μυρωδιά τους, ή οτιδήποτε άλλο πάνω τους. Ο σκοπός τους είναι να τα μεταμορφώσουν σε ποντίκια και να τα εξοντώσουν».

Ο Τούτσι χάρηκε που είχε ξανά την ευκαιρία να συνεργαστεί με τη Χάθαγουεϊ. «Η Αν παίζει την Ανώτατη Μάγισσα και έχουμε συνεργαστεί παλιότερα στο ο Διάβολος Φοράει Prada, στο οποίο ήταν καταπληκτική. Σε αυτή την ταινία παίζει έναν χαρακτήρα που δεν θα μπορούσε να είναι πιο αντίθετος από εκείνη την ταινία και είναι καταπληκτική. Ήταν ωραία που την ξαναείδα και συνεργάστηκα μαζί της. Η προφορά της ήταν πολύ αστεία και δύσκολη. Την έκανε πολύ καλά και με έκανε να γελάω σε κάθε λήψη».

Η Χάθαγουεϊ χάρηκε που συνεργάστηκε ξανά με τον Τούτσι. «Ο Στάνλεϊ Τούτσι παίζει τον Κύριο Στρίνγκερ και είναι υπέροχος στον ρόλο. Σκέφτηκε αυτή την υπέροχη, απαλή, νότια προφορά που ταίριαζε πολύ στον ρόλο. Τον υποδύεται ως δουλοπρεπή, αλλά την ίδια στιγμή νομίζεις ότι είναι έτοιμος να παραιτηθεί ανά πάσα στιγμή. Εγώ υποδύομαι την πελάτισσα από την κόλαση, οπότε από την ώρα που με συναντά μετράει τα λεπτά μέχρι να φύγω και έχει δίκιο. Η Ανώτατη Μάγισσα δεν είναι κάποια που θέλεις να μένει στο ξενοδοχείο σου».

Ο Τούτσι θαυμάζει τη μέθοδο του Ζεμέκις. «Δεν χάνει χρόνο στο γύρισμα. Ήταν πραγματικά αβίαστο και πέρασα πολύ ωραία. Τον ρώτησα αν μπορεί να με έχει σε κάθε ταινία του από εδώ και πέρα».

Ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Ζεμέκις τρέφει τον ίδιο σεβασμό για τον ηθοποιό. «Είμαι θαυμαστής του Στάνλεϊ και μου άρεσε που δούλεψα μαζί του. Είναι πολύ ταλαντούχος». «Γιατί γίναμε ποντίκια;»

Μεγάλοι και μικροσκοπικοί ήρωες

Ο Τζαζίρ Μπρούνο, που κάνει το ντεμπούτο του στην ταινία, υποδύεται το Αγόρι. Ο μόλις 9χρονος Τζαζίρ κατάγεται από την Αλαμπάμα, όπου διαδραματίζεται η ιστορία. Ο Σπένσερ, που συνεργάστηκε πολύ μαζί του, ενθουσιάστηκε με τις ικανότητες του:  «Ο Τζαζίρ παίζει με φυσικότητα. Έχει υπέροχη ψυχή. Έχει μια αδιόρατη ποιότητα που τον κάνει ταπεινό και ισχυρό».

Η ηθοποιός Κριστίν Τσένογουεθ χαρίζει τη φωνή της στην Ντέιζι, το ποντικάκι που αγοράζει η Γιαγιά για να φτιάξει το κέφι του Αγοριού. Η Ντέιζι ήταν κάποτε ένα μικρό κοριτσάκι που λεγόταν Μέρι και μεταμορφώθηκε σε ποντίκι από τις μάγισσες.

Παρά το γεγονός ότι η ηθοποιός έπαιξε μόνο με τη φωνή της, δηλώνει ότι «πάντα ερωτεύομαι λιγάκι τους χαρακτήρες μου. Ας πούμε ότι η Ντέιζι βρίσκεται σε μία αποστολή και μου αρέσει να υποδύομαι χαρακτήρες με δύσκολες αποστολές».

Μια ωραία ιστορία, ένα αξέχαστο θέαμα

Ο συνδυασμός της συναρπαστικής αφήγησης με την τεχνολογική καινοτομία είναι το ορόσημα του έργου του Ρόμπερτ Ζεμέκις, ειδικά όταν δημιουργεί μια ταινία για ευρύ κοινό, από παιδιά μέχρι παππούδες και όλες τις ενδιάμεσες ηλικίες. Ο δημιουργός καταλήγει για την ταινία: «Οι καλύτερες παιδικές ταινίες είναι αυτές που απολαμβάνουν και οι μεγάλοι». Όπως άλλωστε πρεσβεύει και η φιλοσοφία του έργου του Ρόαλντ Νταλ: «Το κλειδί για να απολαύσει ένα παιδί μια ταινία είναι να μη νιώθει ότι το υποτιμούν. Πρέπει να κάνουμε απολαυστικές ταινίες για θεατές από 8 μέχρι 80 χρονών».

Οι Μάγισσες σε αριθμούς

  • Η Αν Χάθαγουεϊ καθόταν στην καρέκλα του μακιγιάζ για δύο ώρες προκειμένου να εμφανίζεται ως Ανώτατη Μάγισσα μπροστά στην κάμερα.
  • Για τις σκηνές που χρειάζονταν προσθετικά, η πρωταγωνίστρια περνούσε 4 ώρες προετοιμασίας.
  • Η εμφάνιση της Ανώτατης Μάγισσας περιλάμβανε προεκτάσεις του αντίχειρα, του μικρού και του παράμεσου δαχτύλου και στα δύο χέρια. Ο μέσος και ο δείκτης ήταν καλυμμένοι από μπλε κάλτσες για να αφαιρεθούν στην επεξεργασία της εικόνας σε επόμενο στάδιο. Χρειάζονταν προσθετικά και για την πίσω πλευρά των χεριών, προκειμένου να είναι πειστικό ότι έχει μόνο τρεις αρθρώσεις δακτύλων.
  • Η Αρχηγός είχε ένα τρομαχτικό σκουφάκι σιλικόνης που κάλυπτε το κεφάλι της και έδινε την εντύπωση ότι το κρανίο της ήταν γεμάτο φλέβες και, φυσικά, φαλακρό. Η Χάθαγουεϊ φορούσε προσθετικά πόδια για να δοθεί η εντύπωση ότι είχε ένα πολύ μακρύ μεσαίο δάχτυλο ποδιού.
  • Συνολικά, η Χάθαγουεϊ είχε 17 σκουφάκια για να φαίνεται φαλακρή, 22 ζευγάρια πίσω μέρους χεριού, 198 προεκτάσεις δακτύλων και 8 ζευγάρια ποδιών.
  • Για τις ανάγκες όλων των μαγισσών κατασκευάστηκαν 62 σκουφάκια κεφαλής, 20 ζευγάρια πόδια, 80 προσθετικά για τα χέρια και 350 προεκτάσεις δακτύλων.

Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Ζεμέκις
Σενάριο: Ρόμπερτ Ζεμέκις, Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, Κένια Μπάρις

Πρωταγωνιστούν: Αν Χάθαγουεϊ, Οκτάβια Σπένσερ, Στάνλεϊ Τούτσι, Τζαζίρ Μπρούνο, Κρις Ροκ 9 (φωνή), Κριστίν Τσένογουεθ (φωνή)

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ντον Μπέρτζες
Σχεδιασμός Παραγωγής: Γκάρι Φρίμαν
Κοστούμια: Τζοάνα Τζόνστον
Μοντάζ: Τζερεμάια Ο’Ντρίσκολ, Ράιαν Τσαν
Μουσική: Άλαν Σιλβέστρι

Διάρκεια: 1 ώρα και 46 λεπτά

ΟΙ ΜΑΓΙΣΣΕΣ
(ROALD DAHL’S THE WITCHES)

21 ΜΑΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ