Συνέντευξή στο ένθετο Secret των Παραπολιτικών και τη Σάσα Σταμάτη, παραχώρησε ο Νίκος Αναδιώτης.
Ο ηθοποιός που πρόκειται να κατέβει υποψήφιος ευρωβουλευτής µε το κόμμα “Νίκη”, μεταξύ άλλων εξήγησε τους λόγους για τους οποίους πήρε αυτή την απόφαση.
Πώς πήρατε την απόφαση να θέσετε υποψηφιότητα µε το κόμμα «Νίκη»;
Στην εποχή που ζούμε, το πιο εύκολο πράγμα είναι να παραμένουμε απαθείς μπροστά στην οθόνη του κινητού και να αδιαφορούμε για τα κοινά. Δυστυχώς, έτσι έχουμε συνηθίσει και έτσι µας έχουν συνηθίσει. Όμως, μπορούμε να μένουμε αμέτοχοι όταν η κοινωνία µας οδεύει από το κακό στο χειρότερο και τα παιδιά µας διατρέχουν καθημερινά τεράστιους κινδύνους; Προσωπικά, προσπαθώ να είμαι κοντά στα παιδιά µου και την οικογένειά µου και να τους προστατεύω. Όμως, πρέπει να νοιάζομαι και για τον κόσμο στον οποίο θα ζήσουν τα παιδιά µου, επειδή δεν θα είμαι δίπλα τους κάθε στιγμή και λεπτό. Ας κάνω όσα μπορώ και τα υπόλοιπα τα αφήνω στον Θεό. Με αυτή την καλή ανησυχία, βρέθηκα πρόσφατα σε κοινά μονοπάτια αγώνων µε ανθρώπους της «Νίκης». Γνώρισα τον πρόεδρο της «Νίκης», τον κ. Δημήτρη Νατσιό, και αμέσως τον εκτίμησα ιδιαίτερα ως άνθρωπο, ως δάσκαλο και ως οικογενειάρχη. Ήταν επόμενο να δεχθώ λοιπόν µε μεγάλη χαρά και τιμή την πρόσκλησή του να βοηθήσω για όλα όσα ήδη πιστεύω μέσα από το κίνημα «Νίκη». Με την υποψηφιότητά µου θέλω να συμβάλλω και εγώ στον αγώνα αυτών των ανθρώπων να φέρουν μια πραγματική αλλαγή στο πολιτικό γίγνεσθαι της πατρίδας µας. Και, απ’ ό,τι έχω δει µε τη μέχρι τώρα παρουσία τους, τα καταφέρνουν πολύ καλά.
Είναι η πρώτη φορά που ασχολείστε µε τα κοινά;
Είναι η πρώτη φορά που θα προσπαθήσω να αγωνιστώ για τα κοινά. Έχω χαρά και όρεξη να αγωνιστώ και να προσφέρω. Δεν θα γινόταν όμως αυτό εκτός «Νίκης».
Σας εκφράζουν οι θέσεις του κόμματος «Νίκη», π.χ. στο θέμα των αμβλώσεων;
Αν δεν κάνω λάθος, στο ελληνικό Σύνταγμα το πρωταρχικό δικαίωμα που προστατεύεται είναι αυτό της ζωής. Και η ζωή δημιουργείται «εξ άκρας συλλήψεως». Αυτό πιστεύω ως χριστιανός ορθόδοξος, αυτό λέει και η επιστήμη. Το έμβρυο είναι αυτόνομος οργανισμός, µε τη δική του ψυχή και το δικό του αναφαίρετο δικαίωμα στη ζωή από τη στιγμή της σύλληψης. Με τρομάζει λοιπόν η ιδέα ότι ο νομοθέτης ορίζει µε συμβατικά χαρτιά το αν σεβόμαστε ή απαρνούμαστε μια απροστάτευτη ζωή, που ήδη υπάρχει. Αρα, νομίζω ότι το, εντός εισαγωγικών, «δικαίωμα» της λεγόμενης «αυτοδιάθεσης του σώματος», ή όπως αλλιώς ονομάζεται, δεν θα πρέπει να ισοπεδώνει το ιερό και αναφαίρετο δικαίωμα όλων µας στη ζωή. Ζείτε, ζω, ζούμε όλοι µας σήμερα µόνο και µόνο επειδή οι γονείς µας έκαναν το αυτονόητο: Μας σεβάστηκαν και µας αγάπησαν περισσότερο από την όποια «αυτοδιάθεση σώματος».
Τι θα θέλατε να αλλάξετε στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα, για το οποίο θα παλέψετε, εάν εκλεγείτε;
Και σε αυτή την περίπτωση θα σας απαντήσω µε ένα σύνθημα που ακούω συχνά να χρησιμοποιούν στη «Νίκη» και ιδιαίτερα ο κ. Νατσιός: «Η πατρίδα µας έχει ανάγκη από Παιδεία και παιδιά». Θέλω να προστατέψουμε τις αθώες παιδικές ψυχές και να δούμε τις γειτονιές να ξαναγεμίζουν παιδιά, που θα παίζουν µπάλα και δεν θα είναι κολλημένα στις οθόνες των υπολογιστών και των τάµπλετ. Παιδιά που θα αγαπούν το βιβλίο και τη μάθηση και δεν θα τρέφονται µε τον μηδενισμό που τους προσφέρει ο τρόπος ζωής µας. Επίσης, θέλω να δω τους ανθρώπους της βιοπάλης να αποκτήσουν ξανά το χαμόγελο που έχουν χάσει. Τέλος, θέλω όσο μπορώ να βοηθήσω να βρούμε ως χώρα τον προσανατολισμό µας στον τομέα του Πολιτισμού.
Ποια είναι η γνώμη σας για την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών;
Πιστεύω ότι τα παιδιά δικαιούνται να μεγαλώνουν σε ένα υγιές περιβάλλον, µε πατέρα και μητέρα, όπως δείχνουν και σοβαρές επιστημονικές έρευνες. Τα παιδιά έχουν ανάγκη και από τους δύο γονείς. Χρειάζονται ρόλους, πρότυπα, συμπεριφορές, όπως τα όρισαν οι φυσικοί νόμοι. ∆εν μπορώ να διανοηθώ ότι στερούμε από παιδιά το δικαίωμα να πουν «μαμά» ή «μπαμπά». Άλλο πράγμα οι δυσκολίες της ζωής να οδηγήσουν εκεί, άλλο να µην τηρούν οι άνθρωποι σωστά τους διακριτούς ρόλους που έχουν ως πατέρας ή μητέρα και άλλο ο νομοθέτης να νομιμοποιεί μια τραυματική έλλειψη και να την αποδέχεται εξαρχής ως φυσιολογική. Δεν έχω συναντήσει κανέναν που να θέλει ο ίδιος να μεγαλώσει χωρίς πατέρα ή μητέρα. Ας στηρίξουμε την πατροπαράδοτη οικογένεια και έχουμε να ωφεληθούμε πολλά ως πρόσωπα, ως κοινωνία και ως λαός από αυτό.
