Βρεθήκαμε στο Δημοτικό θέατρο του Πειραιά και αποκλειστικά στο Gpop.gr και τον Μάριο Κωνσταντόπουλο μίλησε ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Στέλιος Καλαιτζής ο οποίος ήταν μέλος του 1ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου και μας μίλησε για την εμπειρία του σε αυτό άλλα και για την θεατρική παράσταση όπου πρωταγωνιστεί φέτος.
-Θέλω να μου μιλήσεις για το 1ο φεστιβάλ κινηματογράφου, γενικά όλη την εμπειρία σου και τι είχε συμβεί αυτές τις μέρες;
Το φεστιβάλ είναι μια πρωτοβουλία να ξεκαθαρίσουμε δηλαδή στην αρχή από την ομάδα Nail εγώ ήρθα λίγο αργότερα.Με τα παιδιά μπήκα ως ένας εξωτερικός συνεργάτης και στην ουσία είμασταν τέσσερα άτομα τα οποία τρέξαμε και προσπαθήσαμε να προωθήσουμε τον κινηματογράφο σε αυτήν την περιοχή. Η εμπειρία μου επειδή δουλεύω σαν ηθοποιός και σκηνοθέτης στο να κάνω ένα κομμάτι το οποίο δεν είναι τόσο δικό μου, σου δίνει κίνητρα διαφορετικά βλέπεις λίγο πως μπορείς, το πως ανταποκρίνεται ο κόσμος προς αυτό και βλέπεις πως είναι η διαφορά από περιοχή σε περιοχή ο Πειραιάς ας πούμε είναι μια δύσκολη περιοχή για κάτι τέτοιο αν ήταν στο κέντρο μπορεί τα πράγματα να ήταν πιο εύκολα,οπότε ο τρόπος με τον οποίο θα προωθήσεις αυτό το πράγμα είναι το δύσκολο κομμάτι, δηλαδή πως ξεκινάς από το μηδέν κάτι και τι στόχους έχεις και που θες να το φτάσεις. θεωρώ πως ήταν πολύ κουραστικό αυτό για εμάς ειλικρινά αναλάβαμε τα πάντα μόνοι μας από το να τυπώσουμε τα εισιτήρια μέχρι να φτάσουμε στο σημείο να παρουσιάζουμε το φεστιβάλ. Αυτό είναι μια γενική ιδέα και σίγουρα αυτό που θέλουμε και με τα παιδιά την Λίνα Φούντογλου, τον Αντώνη Κωσταντουδάκη και την Σοφία Ζήβα είναι ότι θέλουμε να γίνει ένας θεσμός στο Πειραιά σκοπεύουμε και στοχεύουμε κάθε χρόνο να είναι καλύτερο και μεγαλύτερο.
-Πώς σου προέκυψε αυτό;
Αυτό όπως είπα ήταν σίγουρα πρωτοβουλία του Αντώνη και της Λίνας που έχουν την ομάδα. Ο Αντώνης είναι Πειραιώτης.
–Για αυτό έγινε και στο Πειραιά;
Ναι για αυτό έγινε και στο Πειραιά και είχε δεί ότι λείπει αυτό το πράγμα από εδώ πέρα και θέλησε να το κάνει και ξέρεις όταν βρίσκονται άνθρωποι οι οποίοι ως προς αυτό μπορούν να συνδεθούν και να έχουν ένα κοινό στόχο αυτό συμβαίνει.
-Πώς ήταν που ανέλαβες τον ρόλο του παρουσιαστή στην βράβευση; θα έκανες κάτι τέτοιο επαγγελματικά στην τηλεόραση;
Τρέξαμε πολύ για το φεστιβάλ εμείς οι λίγοι. Ξεκινώντας από την ομάδα Nail (Αντώνης Μοργκαν Κωνσταντουδάκης κ Λίνα Φούντογλου) την Σοφία Ζηβα και τέλος εγώ. Είμασταν παντού και βοηθούσαμε ο ένας τον άλλον σε όλη την διαδικασία για την εκπλήρωση του φεστιβάλ . Δεν θα μπορούσε να λείψει ένας από εμάς και σε αυτό λοιπόν. Με την ιδιότητα του ηθοποιού αποφασίσαμε πώς θα ήταν καλό να κάνω την παρουσίαση μαζί με την αγαπημένη συνάδελφο Ξανθή Γεωργίου. Ήταν η πρώτη φορά που έκανα κάτι τέτοιο. Είχε ενδιαφέρον , και με την καλή χημεία που είχα με την Ξανθή το απολαύσαμε . Όσον αφορά για το αν θα το έκανα τηλεοπτικά θα έλεγα ίσως. Αν ήταν κάτι το οποίο εκφράζει αυτό που είμαι καλλιτεχνικά και έχει χιούμορ , γιατί όχι ? Δεν είναι κάτι που σκέφτομαι η θα κυνηγούσα πάντως … Κάποια πράγματα έρχονται … Και η τα επιλέγεις … ή όχι!
–Αυτό σε επηρέαζε ψυχολογικά η σωματικά; κουράστηκες; γιατί είχες και την παράσταση από όσο ξέρω.
Ντάξει η κούραση είναι κάτι που το έχουμε ανά περιόδους η θα υπάρχει περίπτωση που θα είμαστε πολύ κουρασμένοι, η θα υπάρχει και μία περίοδος που ξεκουραζόμαστε. Όταν κάνεις πράγματα τα οποία σίγουρα έχουν να κάνουν με την αγάπη σου προς κάτι οπότε νομίζω ότι η κούραση είναι διαφορετική. Η σωματική κούραση παλεύετε και η γνώμη μου είναι αυτή ότι αν κάνεις κάτι που δεν σου αρέσει κουράζεσαι όντως πραγματικά οπότε αυτή η κούραση είναι αυτή που σου αφήνει μια ωραία θαλπωρή και μνήμη και είναι υπέροχη κούραση.
-Τώρα αυτήν την περίοδο παίζεις στο θέατρο, θα μας πείς δύο λόγια για αυτό;
Φέτος είμαι στην παράσταση Curing room στο θέατρο Vault σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καρατζιά είναι για μας και για όλο το team μια φανταστική εμπειρία γιατί ξεκινήσαμε 7 διαφορετικοί άνθρωποι να καταλήγουμε σε ένα μικρό κελάρι γυμνοί που είναι ένα πολύ δύσκολο για τους ηθοποιούς.
-Γυμνοί εντελώς;
Είμαστε γυμνοί εντελώς στην παράσταση,είναι ένα αντιπολεμικό έργο που έχει να κάνει με την αιχμαλωσία Ρώσων στρατιωτών από τους Γερμανούς οπότε στην ουσία βλέπουμε 7 στρατιώτες Ρώσους πεταμένους σε ένα κελάρι χωρίς φαΐ,χωρίς νερό και χωρίς ρούχα για 45 ημέρες που καταλαβαίνεις πως σε αυτήν την περίπτωση όλα διογκώνονται.Δηλαδή ένας νευρικός χαρακτήρας εκεί μέσα θα γίνει πολύ επικίνδυνος αλλά είναι ένα έργο που αγαπήσαμε και οι 7 πάρα πολύ. Είχε πάρα πολλές δυσκολίες και όσον αφορά την έκθεση μας ως προς αυτό και σαν έργο γιατί είναι ένα βαρύ έργο αλλά δόξα το θεό πάμε πολύ καλά,είμαστε sold out συνέχεια, είναι πολύ δύσκολο να βρείς εισιτήριο.
-Τι μέρες είστε;
Είμαστε Παρασκευή,Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 18:00 και θα πάμε μέχρι τέλη Μαΐου θα συνεχίσουμε Δηλαδή και καλώς έχων των πραγμάτων συνεχίζουμε και την επόμενη χρονιά.
Στο έργο το οποίο πρωταγωνιστείς είναι ένα έργο πρόκληση για τους ηθοποιούς πως πήρες την απόφαση να το κάνεις;
Το The curing Room είναι μια απαιτητική παράσταση , και δραματουργικά και ψυχολογικά αλλά και τεχνικά για τους ηθοποιούς. Είναι ένα σκληρό έργο. Η απόφαση μου το να είμαι σε αυτήν την παράσταση έγινε εύκολα. Γνωρίζοντας την δουλειά του σκηνοθέτη Δημήτρη Καρατζιά και κάποιους από τους ηθοποιούς που παίζουμε μαζί προσωπικά το μόνο που έμενε ήταν το να διαβάσω το έργο και τον ρόλο που μου προτάθηκε. Λάτρεψα το έργο. Λάτρεψα τον χαρακτήρα που θα έπαιζα(κι ας μην είναι ο πιο αγαπητός ή συμπαθής στο έργο ) και η απόφαση ήρθε εύκολα. Το γυμνό δεν ήταν κάτι που σκέφτηκα ούτε στιγμή.
Η απόφαση σου να ασχοληθείς με τον χώρο τις υποκριτικής πως έγινε;
Όπως όλα στην ζωή μου. Ακολουθώ τα ένστικτα μου. Και με πηγαίνουν αυτά. Έτσι ήρθε. Απλά και χωρίς πολλούς ρομαντισμούς. Σημαντικό όμως είναι πια η αγάπη που έχω για την τέχνη μας.
Έχεις συμμετάσχει σε ελληνικές σειρές πως βλέπεις τα πράγματα τώρα στην τηλεόραση;
Δεν είμαι άνθρωπος που βλέπει πολύ τηλεόραση. Ίσως είναι και θέμα χρόνου . Έχει τύχει να μην μπορέσω να δώ ακόμα και δική μου δουλειά . Πάντα υπάρχουν διαμάντια στην τηλεόραση . Και σκοπός είναι να τα αναγνωρίζει ο κόσμος. Ίσως έτσι να γίνονται ολοένα και περισσότερες δουλειές. Δεν είναι εύκολο μέσο η τηλεόραση να την διαχειριστείς. Είτε είσαι μέλος αυτού του συνόλου είτε απλά είσαι στο σπίτι και την παρακολουθείς. Δύσκολη εποχή για αυτήν όπως όλα αυτήν την περίοδο στην χώρα . Ευελπιστώ πως υπάρχουν άνθρωποι που θα δημιουργούν διαμάντια πιο συχνά και ολοένα και περισσότερα. Και θα ήταν χαρά μου να βρίσκομαι μέσα σε αυτά.
Και επίσης θελω να μου χαρακτηρίσεις τον Στέλιο με τρεις λέξεις
Μάριος Κωνσταντόπουλος-Στέλιος Καλαιτζής
